Καλημέρα σε όλους!
Είμαι ο Μάνος (The Lawyer) και ΔΕΝ είμαι καλά!!!!

Τρέξαμε με τον Πάνο στη μεγάλη κατηγορία open για πρώτη φορά και η εμπειρία ήταν συγκλονιστική. Απίστευτη. Μοναδική.
Έχω κάνει αρκετές διαδρομές διαφόρων επιπέδων, ωστόσο αυτό που έζησα στον αγώνα είναι κάτι διαφορετικό. Είσαι εκεί με το χρονόμετρο, τον συνοδηγό σου, το ρολόι, το όχημα και το περιβάλλον. Δεν έχεις βοήθεια, δεν έχεις δεύτερη σκέψη. Όλα τρέχουν γρήγορα και μαζί τους τρέχεις κ’ εσύ. Τα εμπόδια «σου κλείνουν το μάτι» κ’ εσύ θες να τα ξεγελάσεις, να τα προσπεράσεις, άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε όχι. Αδρεναλίνη και 5, 4, 3, 2, 1, GO και ...... πέφτεις στο γκρεμό! Μια κακή στιγμή στο τελείωμα της πρώτης ειδικής και ένας σπασμένος σταυρός στον πίσω κεντρικό μας αναγκάζει να εγκαταλείψουμε και να συνεχίσουμε αργότερα με την δεύτερη ειδική.
Τα πληρώματα όλα σε ετοιμότητα, πολύς κόσμος, δύσκολο και τεχνικά άρτιο τερέν ( Μακρινέ δεν παίζεσαι αγόρι μου) και μάχιμοι οδηγοί. Με μία λέξη ΓΙΟΡΤΗ!!! Μεγάλη γιορτή. Και όλα αυτά χάριν της ΑΟΕ4χ4 και όλων όσων συνεισέφεραν για να πραγματοποιηθεί. Αξίζει ένα τεράστιο ΜΠΡΑΒΟ σε όλους εσάς που τρέχετε για να κάνουμε το όνειρό μας πραγματικότητα. Όλα ήταν άψογα και άν υπήρχαν κάποια «πταισματάκια» είναι αμελητέα μπροστά σ’ αυτό που όλοι ζήσαμε. Περιθώρια βελτίωσης υπάρχουν στα πάντα, όταν όμως το αποτέλεσμα σε αποζημιώνει, η ικανοποίηση είναι πολύ μεγάλη.
Ένα άλλο σημείο που για μένα παίζει μεγάλη σημασία είναι ότι γνώρισα φίλους απ’ ολη την Ελλάδα, ανθρώπους που απλόχερα με αγκάλιαζαν και μου έδιναν τον καλύτερο τους εαυτό. Δεν έχει νόημα να αναφέρω όνοματα, εισέπραξα μεγάλη αγάπη στο βουνό, πολύ μεγάλη αγάπη, τόσα θετικά σχόλια αλλά και τόσα καλοπροαίρετα πειράγματα που δεν τα ανταλλάσσω με τίποτα. Δεν είναι ο αγώνας, δεν είναι το αποτέλεσμα, είναι η εμπειρία, είναι το «ταξίδι». Σα να τους ήξερα χρόνια, σαν κάτι μαγικό να μας έδενε. Όλους.
Και μην ξεχνάμε ποτέ, για να μπορούμε σήμερα να σχολιάζουμε αυτά όλα, πρέπει να υπάρχει αγώνας, πρέπει όλοι να βοηθάμε να κρατηθεί ζωντανό το άθλημα με όποιο τρόπο μπορούμε. Και η ΑΟΕ4Χ4 έδειξε ότι μπορεί, ότι προσπαθεί και ότι τα καλύτερα έρχονται. Και όλοι εσείς δείξατε ότι το «ευ αγωνιζεσθαι» δεν είναι απλά μια φράση, είσαι ουσία.
Σας ευχαριστώ πολύ όλους για ότι κάνατε για μένα και τον Πάνο. Ραντεβού και πάλι στο βουνό.
Μανος