Πώς να είναι οι αγώνες 4Χ4 στο μέλλον; Καταθέστε προτάσεις!

[Γιάννης Αθανασίου]

Πώς αλήθεια θα έπρεπε να γίνονται οι αγώνες 4Χ4 στην Ελλάδα; Το έχει σκεφτεί κανείς;

Πρώτα από όλα στο κομμάτι του προγράμματος.
1. Το πρόγραμμα θα έπρεπε να φτιάχνεται με στόχο το καλύτερο του σπορ και όχι με το ποιος θέλει να κάνει αγώνα.
2. Το πρόγραμμα πρέπει να είναι στημένο με βάση τις δυνατότητες των αγωνιζομένων και όχι τα θέλω και τις επιρροές των οργανωτών. Έπαθλα με 10 και βάλε αγώνες δεν έχουν θέση αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, με βάση τη διάρθρωση του πίνακα συμμετοχών, το συνολικό αριθμό αγωνιζομένων και βέβαια την γενική οικονομική κατάσταση.
3. Το πρόγραμμα πρέπει να έχει να κάνει με την κατανομή και συγκέντρωση των αγωνιζομένων στη χώρα μας. Π.χ. Wild Terrain στην Καλαμάτα αυτή τη δεδομένη στιγμή θα ήταν άκαιρο, αφού οι αγωνιζόμενοι είναι από βόρεια και από τα νησιά.
4. Το πρόγραμμα πρέπει να βασίζεται σε καταξιωμένους διοργανωτές, δίνοντας σε νέους τη δυνατότητα να αποδείξουν την αξία τους. Δηλαδή; Έπαθλα με τους άξιους και κάποιοι, λίγοι, φιλικοί αγώνες για τους φερέλπιδες οργανωτές. Αν το κάνουν καλά, τους υπολογίζουμε στην επόμενη σεζόν στο σχετικό έπαθλο! Οι αγωνιζόμενοι δεν είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν για να μαθαίνουμε στην πλάτη τους, ούτε για να πειραματιζόμαστε.
5. Το πρόγραμμα πρέπει να βασίζεται, ποιοτικά και όχι αριθμητικά, στις αξιολογήσεις των αγώνων της προηγούμενης χρονιάς. Στις αντικειμενικές αξιολογήσεις, στις οποίες πρέπει να μετρούν πράγματα όπως η ασφάλεια, η προβολή, οι παροχές, η ικανοποίηση των αγωνιζόμενων, ο αριθμός συμμετοχών κλπ. Οι καλύτεροι σε βαθμολογία αγώνες πρέπει να συνθέτουν τα έπαθλα της επόμενης χρονιάς.

Οι αγώνες
1. Οι αγώνες πρέπει να διατηρούν τη διαφορετικότητα και το χαρακτήρα τους. Δεν χρειάζεται να είναι ίδιοι, δεν πρέπει να είναι ίδιοι. Απλά πρέπει να αναφέρονται στις ίδιες κατηγορίες αυτοκινήτων και να έχουν τουλάχιστον τα ελάχιστα όσον αφορά την ασφάλεια, την προβολή, τις παροχές.
2. Πρέπει να αναφέρονται στο σύνολο των αυτοκινήτων που μπορούν να λάβουν συμμετοχή σε αυτούς και όχι σε κάποιες μικρές, λαμπρές ίσως, εξαιρέσεις. Π.χ. κατηγορία Τ1 στους αγώνες αντοχής στην Ελλάδα δεν έχει θέση, γιατί απλά δεν έχουμε αυτοκίνητα Τ1. Ενημερωτικά ούτε Τ2 έχουμε!
3. Ο οργανωτής, όποιος και αν είναι αυτός, θα πρέπει να έχει την απόλυτη ευθύνη για την επιτυχία ή αποτυχία του αγώνα του. Παρεμβάσεις θα πρέπει να γίνονται μόνο στο κομμάτι της ασφάλειας, όταν και εάν αυτή πάσχει αποδεδειγμένα.

Οι κανονισμοί
1. Πρέπει να έχουν βάθος χρόνου και στόχους την ασφάλεια, την αύξηση των συμμετοχών, την αύξηση του ανταγωνισμού, την έλξη προβολής από τα ΜΜΕ.
2. Πρέπει να ελαχιστοποιούν το κόστος χωρίς να θυσιάζεται η ασφάλεια.
3. Πρέπει να λαμβάνουν υπ΄ όψη τα ιδιαίτερα ελληνικά χαρακτηριστικά (φορολογία αυτοκινήτων, ΚΟΚ, μορφολογία εδάφους, οικολογία κλπ.)
4. Οι όποιες αλλαγές πρέπει να γίνονται σε εύθετο χρόνο και να ανακοινώνονται αρκετά πριν εφαρμοστούν για να γίνεται δυνατή η προσαρμογή αγωνιζόμενων και οργανωτών.
5. Πρέπει να κινούνται στα γενικά πλαίσια των διεθνών κανονισμών, ούτως ώστε να μην είναι αδύνατη η προσέλκυση ξένων συμμετοχών, τουλάχιστον στο μέλλον.

Προσθέστε, σχολιάστε κατά βούληση, μήπως φτιάξουμε έναν μπούσουλα, μήπως βρούμε κάποια άκρη.

[stavrosd]

Πρώτα από όλα στο κομμάτι του προγράμματος.
1. Το πρόγραμμα θα έπρεπε να φτιάχνεται με στόχο το καλύτερο του σπορ και όχι με το ποιος θέλει να κάνει αγώνα.
Αυτονόητο
2. Το πρόγραμμα πρέπει να είναι στημένο με βάση τις δυνατότητες των αγωνιζομένων και όχι τα θέλω και τις επιρροές των οργανωτών. Έπαθλα με 10 και βάλε αγώνες δεν έχουν θέση αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, με βάση τη διάρθρωση του πίνακα συμμετοχών, το συνολικό αριθμό αγωνιζομένων και βέβαια την γενική οικονομική κατάσταση.
Πρέπει πράγματι να βρεθεί η χρυσή τομή και να μην εφαρμόζονται αυτούσιοι οι κανονισμοί που ισχύουν σε άλλες χώρες
3. Το πρόγραμμα πρέπει να έχει να κάνει με την κατανομή και συγκέντρωση των αγωνιζομένων στη χώρα μας. Π.χ. Wild Terrain στην Καλαμάτα αυτή τη δεδομένη στιγμή θα ήταν άκαιρο, αφού οι αγωνιζόμενοι είναι από βόρεια και από τα νησιά.
Ορθό αλλά όχι και όλα εκεί γιατί αλλιώς ποτέ δε θα γίνει πανελλήνιο
4. Το πρόγραμμα πρέπει να βασίζεται σε καταξιωμένους διοργανωτές, δίνοντας σε νέους τη δυνατότητα να αποδείξουν την αξία τους. Δηλαδή; Έπαθλα με τους άξιους και κάποιοι, λίγοι, φιλικοί αγώνες για τους φερέλπιδες οργανωτές. Αν το κάνουν καλά, τους υπολογίζουμε στην επόμενη σεζόν στο σχετικό έπαθλο! Οι αγωνιζόμενοι δεν είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν για να μαθαίνουμε στην πλάτη τους, ούτε για να πειραματιζόμαστε.
Ορθόν
5. Το πρόγραμμα πρέπει να βασίζεται, ποιοτικά και όχι αριθμητικά, στις αξιολογήσεις των αγώνων της προηγούμενης χρονιάς. Στις αντικειμενικές αξιολογήσεις, στις οποίες πρέπει να μετρούν πράγματα όπως η ασφάλεια, η προβολή, οι παροχές, η ικανοποίηση των αγωνιζόμενων, ο αριθμός συμμετοχών κλπ. Οι καλύτεροι σε βαθμολογία αγώνες πρέπει να συνθέτουν τα έπαθλα της επόμενης χρονιάς.
Λογικότατο αλλά πώς και ποιός θα κάνει αυτή την αξιολόγηση

Οι αγώνες
1. Οι αγώνες πρέπει να διατηρούν τη διαφορετικότητα και το χαρακτήρα τους. Δεν χρειάζεται να είναι ίδιοι, δεν πρέπει να είναι ίδιοι. Απλά πρέπει να αναφέρονται στις ίδιες κατηγορίες αυτοκινήτων και να έχουν τουλάχιστον τα ελάχιστα όσον αφορά την ασφάλεια, την προβολή, τις παροχές.
Σωστόν
2. Πρέπει να αναφέρονται στο σύνολο των αυτοκινήτων που μπορούν να λάβουν συμμετοχή σε αυτούς και όχι σε κάποιες μικρές, λαμπρές ίσως, εξαιρέσεις. Π.χ. κατηγορία Τ1 στους αγώνες αντοχής στην Ελλάδα δεν έχει θέση, γιατί απλά δεν έχουμε αυτοκίνητα Τ1. Ενημερωτικά ούτε Τ2 έχουμε!
Λογικό αλλά καλό είναι να δύναται σε προσυννενόηση με τους ενδιαφερόμενους να μπορεί να τους συμπεριλάβει
3. Ο οργανωτής, όποιος και αν είναι αυτός, θα πρέπει να έχει την απόλυτη ευθύνη για την επιτυχία ή αποτυχία του αγώνα του. Παρεμβάσεις θα πρέπει να γίνονται μόνο στο κομμάτι της ασφάλειας, όταν και εάν αυτή πάσχει αποδεδειγμένα.
Θεωρώ οτι σε κάποια πράγματα θα πρέπει να υπάρχει παρέμβαση να κάτι φαίνεται να ξεφεύγει απο τα συμφωνημένα stantard

Οι κανονισμοί
1. Πρέπει να έχουν βάθος χρόνου και στόχους την ασφάλεια, την αύξηση των συμμετοχών, την αύξηση του ανταγωνισμού, την έλξη προβολής από τα ΜΜΕ.
Αυτονόητο
2. Πρέπει να ελαχιστοποιούν το κόστος χωρίς να θυσιάζεται η ασφάλεια.
Αυτό πώς μετράτε?
3. Πρέπει να λαμβάνουν υπ΄ όψη τα ιδιαίτερα ελληνικά χαρακτηριστικά (φορολογία αυτοκινήτων, ΚΟΚ, μορφολογία εδάφους, οικολογία κλπ.)
??
4. Οι όποιες αλλαγές πρέπει να γίνονται σε εύθετο χρόνο και να ανακοινώνονται αρκετά πριν εφαρμοστούν για να γίνεται δυνατή η προσαρμογή αγωνιζόμενων και οργανωτών.
Λογικό
5. Πρέπει να κινούνται στα γενικά πλαίσια των διεθνών κανονισμών, ούτως ώστε να μην είναι αδύνατη η προσέλκυση ξένων συμμετοχών, τουλάχιστον στο μέλλον.

Δε βρίσκω το θέμα που τα είχα ξαναγράψει (Γιάννη εσένα στα έχω δωσει και γραπτά) αλλά τα παραθέτω και εδω:

Ασφάλεια
1. Ομάδες άμεσης επέμβασης σε ακτίνα μικρότερη των 25 χιλιομέτρων σε όλο το μήκος των διαδρομών.

2. Λίστα τηλεφώνων επαφής με τη οργάνωση, σκούπες, διασώστες κτλ.

3. Παρατηρητής από την ΕΘΕΑ

4. Σήμανση σε όλες τις κεντρικές εισόδους στα τμήματα της διαδρομής

5. Ενημέρωση όλων των χωριών, συνοικισμών κτλ που βρίσκονται σε ακτίνα 10 χλμ από τη διαδρομή του αγώνα για το ωράριο διεξαγωγής αυτού.

Τεχνικοί κανονισμοί
1. Κοινοί για όλους τους αγώνες (όπως και το 2009)

2. Έγκαιρα ανακοινωμένοι
a. Το «πνεύμα» τους τουλάχιστον 3 αγώνες πρίν το τέλος της σαιζόν
b. Οι επίσημοι τουλάχιστον πριν τον τελευταίο αγώνα της σαιζόν
(τουλάχιστον οι προτάσεις προς έγκριση)

Μετρήσεις/Βαθμολογία
1. Ενιαίο ποινολόγιο παραβάσεων (με την μέθοδο παρακολούθησης των νέων συστημάτων).

2. Ενιαίο ποινολόγιο μετρήσεων.
a. Προάφιξη είτε σε απλή είτε σε ειδική 2:1 (το 10:1 το θεωρώ άδικο και άσκοπο αφού στους περισσότερους αγώνες οι προπορείες χρεώνονται από απλό λάθος και δεν ανταποκρίνονται στον πραγματικό ρυθμό)

3. Ενιαία μονάδα μέτρησης! Όχι όπως στο ΑΑΑ οπου το λεπτό στις απλές μετρούσε για 10’’ ποινής ενώ στις ειδικές κανονικά. Ώστε και να υπάρχει ενιαία αντίληψη αλλά και οι ειδικές να μην παίζουν τόσο μεγάλο ρόλο!

4. Συντελεστής για τον κάθε αγώνα με γνώμονα τα χιλιόμετρα και τις μέρες.


Προβολή
1. Ικανοποιητική προβολή τουλάχιστον 2 μήνες πρίν τον εκάστοτε αγώνα
a. Σε όλα τα site και forum όλων των οργανωτών (απαραίτητο να έχουν τουλάχιστον site που θα το ενημερώνουν). Όλοι τους θα πρέπει να στηρίζουν το θεσμό στο σύνολό του και όχι μόνο τον αγώνα τους.
b. Στα δύο περιοδικά του χώρου (ως χορηγοί)
c. Με επαφές με τις λέσχες με αφισοκολλήσεις στα γραφεία τους όπου είναι δυνατό και με τακτικές υπενθυμίσεις/ενημερώσεις μέσω φαξ, κινητών κα.
d. Με αφισοκολλήσεις στα μεγάλα κέντρα κοντά στις περιοχές οπου θα διεξαχθεί ο αγώνας

2. Χώροι εκκίνησης και τερματισμού που να συμβάλουν στην βελτίωση της εικόνας των αγώνων.

3. Κομμάτι του αγώνα να είναι σχετικά ευκολοπροσβάσιμο για να έρθουν θεατές και να μπορούν να μας δουν (όχι ένα απλό πέρασμα αλλά ούτε χρονομετρημένη κλειστή διαδρομή του χιλιομέτρου, ίσως πχ ειδική 15 χλμ που να έχει και ένα κυκλικό πέρασμα 1 χιλιομέτρου όπου θα μπορούν να έρθουν φίλοι και θεατές να μας δουν)

Γενικό πλαίσιο
1. Πρόγραμμα έγκαιρο και ενημερωμένο με προσέγγιση κόστους παραβόλου +-20%

2. Η επιτροπή (5 μελής χωρίς οργανωτές) σε συνεργασίας με τους οργανωτές με βάρος ψήφου 1 για το κάθε μέλος της επιτροπής και 2 για τους οργανωτές να ψηφίζουν ανοικτά και άμεσα ο γραμματέας της επιτροπής να ανακοινώνει τα συμφωνημένα που θα λειτουργούν δεσμευτικά για τους πρωταθληματικούς αγώνες (εννοείτε ότι θα είναι δεσμευτικά πράγματα που δεν εμπίπτουν στη δικαιοδοσία της ΕΘΕΑ, σε αυτή τη περίπτωση θα αποτελούν προτάσεις προς αυτήν) .

3. Να δικαιούνται να παραβρίσκονται ως παρατηρητές (χωρίς δικαίωμα λόγου) αγωνιζόμενοι που έχουν συμμετοχή σε 3 από τους 5 τελευταίους αγώνες.

Προσωπικά δεν έχω κάποια ιδιαίτερη προτίμηση σε κάποιο συγκεκριμένο είδος αλλά με τον τρόπο που έγιναν φέτος τα Enduro (με εξαίρεση του Αποστολίδη και αυτό την πρώτη μέρα) δεν μου άρεσαν.
Η φιλοσοφία του κλειστού ελεγχόμενου κομματιού που θα δώσει την ευκαιρία και σε θεατές να παραβρίσκονται τη θεωρώ σωστή, αλλά δεν θα πρέπει να κρίνεται εκεί ο αγώνας.
Αν ξαναγίνουν όπως φέτος τότε θα κερδίζει αυτός που λυπάται λιγότερο το αυτοκίνητο του στα 4-5 χλμ των ειδικών και το χειρότερο είναι ότι τα άλλα 145 χλμ δεν θα έχουν κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον!

Οπότε πρότασή μου είναι οι αντοχής (24ωρος,TR,RR) να προσπαθήσουν να βάλουν κομμάτια που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σαν πίστα για να έρθουν θεατές, και τα Enduro να μεγαλώσουν, σε μήκος διαδρομής, και να σφίξουν (αρκετά) οι χρόνοι των απλών!