Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε το θέμα της διάστασης των ελαστικών: η επιτροπή σκέφτεται να μην επιτρέπει πάνω απο 35’’ ‘οχι για λόγους αθέμιτου ανταγωνισμού με τα 33’’. Δεν τους ενδιαφέρει ποιός θα είναι στο βάθρο. Η σκέψη γίνεται καθαρά για λόγους !!!!!!οικολογικούς !!!!!!! και πρόληψης μελοντικών απαγορεύσεων που μπορεί να προκύψουν. Το έγραψε και ο Αρης παραπάνω αλλά μάλλον δεν έγινε κατανοητό και γι αυτό το ξαναγράφω. Και το λέω αφού το έχω συζητήσει με τον Μιχελακάκη και τον Σιδέρη.
Τώρα αν είναι ιδέα του
Κατσιμαλή ή όχι δεν ξέρω δεν φτάνει το παρασκήνιο μέχρι εδώ πάνω. Το αν συμφωνώ ή όχι δεν θα το αναφέρω ακόμη γιατί δεν έχει νόημα να φτιάχνουμε γρύλους και να αναλωνώμαστε πρίν δουμε το τελικό αποτέλεσμα.
Πάνω σ αυτό το θέμα βέβαια να σχολιάσω κάτι ουσιαστικό. Θα μπορούσε κύριοι αγωνιζόμενοι ένα αυτοκίνητο σωληνωτό με τεπόζιτο 10 ή 20 λίτρων και κατανάλωση 50λίτρα/100χλμ να τρέξει σε ένα πραγματικό trophy. Σε ένα trophy που τα αυτοκιίνητα πρέπει να τρέχουν στο βουνό 7 με 8 ώρες, μέσα σε βροχή, λάσπη μέχρι το γόνατο, ποτάμια με 1 και 1,5 μέτρο νερό
ΟΧΙ γιατί δεν θα του έφτανε το καύσιμο
ΟΧΙ γιατί ο οδηγός και ο συνοδηγός θα γίνουν μούσκεμα στο πρώτο 10λεπτο και θα πρέπει να είναι μούσκεμα μεχρι το κόκκαλο όλη μέρα
ΟΧΙ γιατί δεν προστατεύονται απο κλαδιά δένδρων και άλλα που μπορεί να τους χτυπήσουν στην πορεία τους μέσα στο δάσος η απο πέτρες που μπορεί να πετάξει το λάστιχο του μπροστά αυτοκινήτου
Εξάλου δεν θυμάμαι κανένα σωληνωτό να έτρεχε τα τελευταία χρόνια στα trophy(δεν αναφέρομαι στο EVIA TROPHY)
Για να μην παρεξηγηθώ όλα αυτά τα λέω όχι γιατί συμφωνώ με την πιθανή απόφαση της επιτροπής αλλά γιατί πρέπει επιτέλους στην Ελλάδα να διαχωρίσουμε τα είδη των αγώνων και τα αγωνιστικά που μπορούν και πρέπει να συμμετέχουν στο κάθε αγώνα.
Τα σωληνωτά είναι αγωνιστικά με απίστευτες δυνατότητες αλλα παντού στο κόσμο συμμετέχουν σε αγώνες επίδειξης, δηλαδή μεταφράζοντάς το στα ελληνικά WILD TERAIN & TRIAL.
Τα οχήματα που παίρνουν μέρος σε αγώνες περιπέτειας είναι διαφορετικά, απλά στην ελλάδα επειδή πρίν απο μερικά χρόνια έπρεπε να γίνει οποσδήποτε έπαθλο περιπέτειας και επειδή τα σωληνωτά δεν ήταν αρκετά για να δημιουργήσουν κατηγορία μόνα τους συνδιάστικαν τα 2 είδη αγώνων.
Να πώ και κάτι ακόμη γιατί σίγουρα κάποιοι ετοιμάζουν τα γιαταγάνια, σίγουρα μπορεί να υπάρχει αυτοκίνητο φτιαγμένο για trophy με 38’’ & 40’’ λάστιχο. Ενα τρανταχτό παράδειγμα είναι το αυτοκίνητο του Βασίλη του Ραφτόπουλου απο την Πάτρα και ήταν τον πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό στη συζήτηση με τους κυρίους της ΟΜΑΕ και τους το είπα φυσικά.
Η άποψη μου λοιπόν για να τελειώνω είναι ότι αν δημιουργηθεί μια μεγάλη κατηγορία στα TRIAL & μια στα WILD TERAIN θα λυθούν τα θέματα των μεγάλων αυτοκινήτων και του αθέμιτου ανταγωνισμού που έχει συζητηθεί πολλές φορές.
Στα TROPHY η κατηγορίες που πρέπει να γίνουν έχουν να κάνουν με την ασφάλεια. Στα TROPHY δεν κάνει διαφορά ούτε το λάστιχο ούτε ο κινητήρας. Τα σωστά σιδερωμένα αυτοκίνητα πάνε στην μεγάλη και τα υπόλοιπα στη μικρή.
ΥΓ. θα γράψω την γνώμη μου γενικά για τους αγώνες, τις επιτροπές,τις διοικήσεις, αλλά στο επόμενο post γιατί αυτό μεγάλωσε πολύ
Τώρα αναφορικά με την «οικολογική καταστροφή» των μεγάλων ελαστικών, τι να πω… 
, τότε δεν πρέπει να πραγματοποιούνται αγώνες και βόλτες με μηχανοκίνητα στο βουνό. Αν δεν θεωρούμε όμως κάτι τέτοιο και αποφασίσουμε να πραγματοποιούνται αγώνες ή βόλτες, τότε αν θέλουμε να περιορίσουμε τις όποιες οικολογικές συνέπειες επί της ουσίας άλλα μέτρα και διαδικασίες θα ήταν λογικές… 
Αντίστοιχα, όλοι μας σε αγώνες, βόλτες ή events, έχουμε δει να πετιούνται πλαστικά μπουκαλάκια νερού, καφέδων, περιτυλίγματα από κάθε λογής εδέσματα κ.λπ. (ή μπορεί να έχουμε συμμετάσχει κιόλας… 
)