Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο της λέσχης Ναυπλίου για την όμορφη διαδρομή που μας χάρισε, η οποία ήταν όσο trophy χρειαζότανε ώστε να μην σπάσουμε τ’ αυτοκίνητά μας (παρότι υπήρξαν κι αστοχίες υλικού

). Δεν ήταν εύκολο να ευχαριστηθούν και τα πενήντα περίπου πληρώματα που συμμετήχαν και δεν μπορώ να φανταστώ πόση ώρα περισσότερο θα είχαμε μείνει κολημμένοι στα εμπόδια ο ένας πίσω απ’ τον άλλο αν υπήρχαν περισσότερα στοιχεία trophy σε μια διαδρομή η οποία έπρεπε να ολοκληρωθεί σε τέσσερες ώρες.
Άλλωστε σε τέτοιου τύπου εκδηλώσεις προέχει και η ασφάλεια των συμμετεχόντων και ο ασφαλής τερματισμός.
Πιστεύω ότι δεν μπορούσε να ήταν καλύτερα σχεδιασμένη μια διαδρομή δύο κατηγοριών η οποία έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς να δοκιμάσουν τις δυνατότητές τους, να μάθουν τα όρια του αυτοκινήτου τους, αλλά προπάντων να απολαύσουν τα πανέμορφα τοπία του δάσους της Βλαχοκερασιάς.
Παρόλο που συμμετείχα στην extreme και δεν έχω ίδια άποψη για τη normal, απ’ αυτά που άκουσα, οι εναλλακτικές διαδρομές της normal είχαν αρκετό ενδιαφέρον για την πλειοψηφία των συμμετεχόντων και χαρακτηρίστηκαν απόπολλούς ως δύσκολες δεδομένου και της πολυμορφικότητας του σχήματος (από Subaru Forester εως και LR Defender).
Τέλος η
Φάρμα Μαρνέρης και η μπύρα Ζέος ολοκλήρωσαν την πολύ επιτυχημένη προσπάθεια του Χ. Πενταρά και των υπολοίπων διοργανωτών(Δ. Μαρίνης, Δ. Βασιλόπουλος, Γ.Ιωαννίδης) και πρόσφεραν απλόχερα τα προιόντα τους στο τέλος της εκδήλωσης.
Ελπίζω σύντομα κι άλλες λέσχες να διοργανώσουν κάτι ανάλογο ώστε να μπορέσουμε κι εμείς ως απλά μέλη της λέσχης Ναυπλίου να συμμετάσχουμε ως ομάδα και προπάντων να κάνουμε καινούργιες φιλίες μακριά από ανταγωνισμό, να γνωρίσουμε τοπία, ομορφιές και την φιλοξενία άλλων περιοχών της χώρας μας.