Από μικρό μου άρεσε να φτιάχνω μόνος μου τα παιχνίδια μου, αλλά και να παρατηρώ τους μεγάλους που <<μηχάνευαν>> στο συνεργείο τα αυτοκίνητα.
Ξεκινώντας , λοιπόν, από την παιδική μου ηλικία τον μοντελισμό( κατασκευή οχημάτων-αεροσκαφών υπό κλίμακα) είχα την τάση θα έλεγα του <<ψειρίζειν>> ώστε να έχω ένα ικανοποιητικό τελικό αποτέλεσμα που θα με ικανοποιεί αφού θα είναι όμοιο με το αυθεντικό του, το 1:1 ένα προς ένα.
Τα χρόνια περάσαν αλλά ο πόθος της ανακατασκευής δεν έσβησε, έτσι όταν απέκτησα την οικονομική ανεξαρτησία, και μου δόθηκε η δυνατότητα να αγοράσω ένα παλιό "συλλεκτικό" όχημα δεν δίστασα να το πράξω,αφού ένιωθα ότι μπορούσα να φέρω σε πέρας αυτό το Project, είχα τις τεχνικές γνώσεις αλλά και την τεxνική βοήθεια του πιo έμπειρου πατέρα μου.
Από τις αρχές του 2005 έψαχνα να βρώ τι τύπο οχήματος να πάρω, μου άρεσε φυσικά το willys MB το οποίο ο κάθε ένας μας που θέλει να λέγεται συλλέκτης του παλιού στρατιωτικού οχήματος θέλει να έχει στην κατοχή του, αλλά πλέον είναι πολύ δύσκολο να το βρείς στην Ελλάδα.
Έτσι κατέληξα στην επόμενη επιλογή μου το Μ151Α2 στο οποίο μου άρεσε η λιτή γραμμή του και η καλύτερη σε σχέση με άλλα οδηγική συμπεριφορά του.
Τον Νοέμβριο του 2005 μετά από πολύ έρευνα σε αγγελίες πωλήσεων αλλά και σε προκυρήξεις της ΔΕΣΥ (Διεύθυνσης Εκποιήσεως Στρατιωτικού Υλικού), βρήκα κάποιον έμπορο από το Λιτόχωρο Πιερίας στον οποίο κατοχυρώθηκε ο διαγωνισμός, μέσα στον οποίο υπήρχε και το μοναδικό Μ151Α2 των τελεταίων μηνών.
Σημειωτέον ότι εκείνη την περίοδο , δεν γνωρίζω το γιατί, δεν είχε πολλά Μ151 να εκποιούνται από τον Στρατό.
Φυσικά, όπως προείπα, δεν ήθελα να επέμβει στην ανακατασκευή του ο έμπορος , και για να μειώσω το κόστος αγοράς αλλά και για να το κάνω όπως το ήθελα. Μετά τα διαδικαστικά της αγοράς και μεταβίβασης τον Δεκέμβριο του 2005, έφερα το όχημα στον χώρο όπου θα το δούλευα.
Η εργασία θα γινόταν από αργία σε αργία και από Κυριακή σε Κυριακή αφού ο χώρος που θα το δουλεύαμε (ένας υπόγειος χώρος στάθμευσης ) ήταν αρκετά μακριά από την κατοικία μου.
Η κατάσταση που είχε τότε το όχημα όταν το περέλαβα από το Μεζούρλο της Λάρισας, ήταν η παρακάτω:
Το όχημα δεν είχε ουσιαστικές τροποποιήσεις από το αυθεντικό, πέρα απο τα καθίσματα που είχαν επενδυθεί με δερματίνη, το μηχανισμό των υαλοκαθαριστήρων που είχε τοποθετηθεί αλλότριο μοτέρ, τους καθρέπτες που είχαν ηλεκτροσυγκοληθεί πάνω στα φτερά, την κακή φανοποιεία του πίσω αριστερού φτερού και φυσικά όπως κάθε όχημα του ΕΣ τις αμέτρητες τρύπες.
ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ:
Εσωτερικά τα πατώματα ήταν σε πολύ καλή κατάσταση, ενώ και ο χώρος των συσσωρευτών είχε προστατευτεί απο τα υγρά λόγω της επικάλυψης που είχε γίνει με πίσσα.
Τα πίσω φτερά είχαν αμέτρητες μικρές οπές από περτσίνια που συγκρατούσαν την τέντα....μια ακόμα Ελληνική Πατέντα!!!!!!
Ο αριθμός κυκλοφορίας του οχήματος ήταν το ΕΣ222144.
Ο ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ:
Η εξωτερική του εμφάνιση του ήταν απογοητευτική:
Και το ΚΜΙ (Κιβώτιο Μετάδοσης Ισχύος):
Τον Δεκέμβριο του 2005 και με την ευκαιρία των εορτών ξεκίνησα την λύση του αμαξώματος , τον κινητήρα τον άφησα για το τέλος..
Μέσα στις πρώτες μέρες του 2006 το είχαμε λύσει....
Αρχικά αφαιρέθηκε το συγκρότημα ισχύος του κινητήρα και του κιβωτίου μετάδοσης, αυτό γίνεται αρκετά εύκολα και γρήγορα αφού για δύο άτομα μας πήρε περίπου μισή ώρα .
Αφού βγεί η μάσκα του οχήματος αφαιρούνται οι ηλεκτρικές συνδέσεις και ξεσυνδέονται από το κιβώτιο μετάδοσης οι δύο άξονες , μετά ξεσυνδέεται η εξάτμιση από την πολλαπλή εξαγωγής , βγαίνει και ο λεβιές ταχυτήτων.
Με τέσσερις βίδες έχεις πάρει το πακέτο στο χέρι.
Μετά αφαιρέθηκε το εμπρός και πίσω διαφορικό με τα ημιαξόνια.
Ακολούθως αφαιρέθηκε το καπό του κινητήρα, το μπροστινό σύστημα αναρτήσεως αφού πρώτα λύθηκαν οι σύνδεσμοι διεύθυνσης –ακρόμπαρα.
Εδώ να σημειώσω ότι όλο το μπροστινό σύστημα στηρίζεται πάνω στο πλαίσιο με έξι βίδες.
Αφαιρέθηκαν ακόμη το τεπόζιτο καυσίμου και τα πίσω ψαλίδια, ενώ μας δυσκόλεψε ιδιαίτερα η αφαίρεση του καλοριφέρ από την θέση του συνοδηγού.
Αφού αφαιρέθηκαν από πάνω απ’το όχημα τα μικρά και μεγάλα συγκροτήματα βγήκε και η ηλεκτρολογική πλεξούδα του οχήματος η οποία χωρίζεται σε εμπρός και πίσω, για την πίσω, καλό είναι να ξεκοληθούν τα φυσάκια αφού αυτή περνά μέσα από την δοκό του πλαισίου.
Έτσι μετά τα παραπάνω έμεινε μόνο το σκάφος το οποίο ήταν έτοιμα για αμμοβολή.
Το μόνο κομμάτι το οποίο δεν έγεινε αμμοβολή ήταν το τεπόζιτο καυσίμου και ένα κάνιστρο τα οποίο αποχρωματίστηκαν με χημικό τρόπο για λόγους ασφαλείας(Να μην κάνουν έκρηξη)
Με την αμμοβολή θα αποκαλυπτόταν κάθε φθορά στο όχημα αφού θα έβγαιναν πιθανές οξιδώσεις του σκάφους, κάτω από πιθανά στοκαρίσματα.
Στην πίσω πλευρά του οχήματος υπήρχαν σκουριές , κάτι το συνήθες για Μ151.
Το πίσω αριστερό φτερό αποκάλυψε την πρόχειρη φανοποιεία που είχε γίνει σε κάποια μονάδα του ΕΣ....με αντίτιμο μιά τιμητική άδεια!!!!!
Υπήρχαν και κάποιες φθορές σε πλευρικές δοκούς του πλαισίου αλλά ήταν ασύμαντες και έγιναν λόγω της μη εφαρμογής της τεχνικής οδηγίας του Αμερικανικού Στρατού Περί αντισκοριακής προστασίας. TB 43-0213 RUSTPROOFING
Μετά την αμμοβολή ακολούθησε απ’ευθείας το αρχικό αστάρωμα του σκάφους αλλά και των υπόλοιπων κομματιών ώστε να μην προλάβει και υπάρξει η διάβρωση του γυμνού μετάλλου μέχρι να αρχίσει η φανοποιεία.
Ακολούθησε η φανοποιεία :
Ο χώρος κάτω από το τεπόζιτο καυσίμου όπου αντικαταστάθηκε ένα κομμάτι λαμαρίνας.
Το πίσω πλαίσιο του οχήματος το οποίο παρουσίαζε φθορές-σκουριές , το οποίο και αντικαταστάθηκε.
Το χείλος του δεξιού φτερού:
Ο δεξιός μαρσπίες του οχήματος:
Το κλείσιμο των οπών από τις κατά καιρούς εγκαταστάσεις σταθμών ασυρμάτου στο σκάφος και στα φτερά:
Το αριστερό φτερό το οποίο ο πάτος του κατασκευάστηκε από την αρχή και κολλήθηκε πάνω στο όχημα.
Η κατασκευή του απαίτησε την σχεδίαση απ΄την αρχή όλων των αυλακώσεων σε σωστές διαστάσεις και την παραγγελία του σε μεγάλο εργοστάσιο μεταλικών κατασκευών στην Δυτική Θεσσαλονίκη (Καλοχώρι)
Σχέδιο φτερού:
Το αποτέλεσμα με άφησε απόλυτα ικανοποιημένο:
Ακολούθησε η εφαρμογή αρμόστοκου και το δεύτερο αστάρωμα με γεμιστικό αστάρι δύο συστατικών:
Εδώ να πώ ότι πρίν την εφαρμογή του δέυτερου ασταριού ανοίχτηκαν οι οπές για τις μελλοντικές στερεώσεις των βάσεων κεραιών και του σνόρκελ αλλά και τις αντιδιαβρωτικής προστασίας σύμφωνα με την
TB 43-0213 RUSTPROOFING *
Ακολούθως εφαρμόστηκε στο κάτω μέρος του σκάφους ελαστομερές υπόστρωμα ώστε να μην ξευτίζει από πέτρες και άλλα γδαρσίματα και να προστατεύεται από σκουριές , ενώ ενισχύθηκε δομικά το πάτωμα αλλά και οι βάσεις των πίσω φτερών με σιδερογωνιά 30Χ30mm
Στο εσωτερικό του σκάφους –των πατωμάτων μέχρι το ύψος των φτερών εφαρμόστηκε υπόστρωμα της 3Μ ώστε να έχει αντοχή και αντιδιαβρωτική προστασία, δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή στον χώρο των συσσωρευτών.
Ακολούθησε το τελικό αστάρι, το τρίψιμο και το τελικό φινίρισμα το οποίο θα γινόταν με εποξειδικό χρώμα της SIKKENS 2K, απόχρωσης RAL6022.
Και το τελικό αποτέλεσμα στο σκάφος είναι εμφανές.
Παράλληλα μαζί με το σκάφος γινόταν εργασίες αποκατάστασης των μικρών κομματιών για να είναι έτοιμα για τοποθέτηση:
Όλα τα μικρά αυτά κομμάτια απαίτησαν πολλαπλάσιο χρόνο για τον αποχρωματισμό-αστάρωμα –επαναβαφή και τοποθέτηση:
Πρίν να αρχίσει η τοποθέτηση των συγκροτημάτων πάνω στο σκάφος έγινε ή συντήρηση και αντικατάσταση των κοχλιών με νέους όπου χρειαζόταν και με καθάρισμα-γαλβάνισμα των παλιών ώστε να προστατευτούν από οξιδώσεις.
Kαι ήρθε επιτέλους η στιγμή της αρμολόγησης των εξαρτημάτων πάνω στο σκάφος ξεκινώντας αντίστροφα από την λύση.
Πρώτα μπήκε με την βοήθεια ατσαλίνας(ξέρουν οι ηλεκτρολόγοι εγκαταστάσεων τί είναι) η πίσω ηλεκτρολογική πλεξούδα.
Εδώ να σημειώσω ότι η ηλεκτρολογική πλεξούδα συντηρήθηκε όπου ήταν φθαρμένη στα φυσάκια και στα καλώδια με καινούργια αντίστοιχα και αφού καθαρίστηκε από χρώματα, περάστηκε με νέα αυτοβουλκανιζόμενη ταινία της 3Μ και όχι με μονωτική ταινία η οποία κολλάει. Το τελικό αποτέλεσμα είναι εμφανές.
Τοποθετήθηκαν διακόπτες και όργανα αλλά και το τεπόζιτο καυσίμου,αντικαταστάθηκε το ελαστικό της βάσεως του αλεξινέμιου(Παρμπρίζ) με καινούργιο, επίσης κατασκευάστηκαν εξ αρχής τα σωληνάκια καυσίμου τα οποία δεν είναι και λίγα.:
Εδώ να τονίσω ότι θα πρέπει να εξασφαλιστεί η ύπαρξη σώματος-γείωσης, στον πίνακα οργάνων αλλά και στο τεπόζιτο ώστε να λειτουργούν σωστά οι ενδείκτες.
Μπήκαν τα καλώδια των συσωρευτών και του εκκινητή-μίζα καθώς και του ρευματοδότη-ρευματολήπτη:
Τοποθετήκαν τα φανάρια και το σέτ με τα πλευρικά φλάς το οποίο φορούσαν τα Μ-σειράς στο Ευρωπαϊκό θέατρο επιχειρήσεων.
Και πάλι θα πρέπει να εξασφαλιστεί ότι τα φανάρια παίρνουν σώμα-γείωση από το πλάισιο, διαφορετικά θα υπάρχει πρόβλημα κατά την λειτουργία τους.
Τοποθετήθηκαν αφού πρώτα μπήκαν καινούργια συνεμπλόκ (silent block) το μπροστινό σύστημα και τα διαφορικά, καθώς και τα πίσω ψαλίδια:
Τα πίσω διαφορικά καθήσαν πάνω σε βάσεις ερταλόν 4cm για να μειωθεί η γωνία λειτουργία των ημιαξονίων και να περιορισθεί ο παραγόμενος θόρυβος.
Τοποθετήθηκαν ο ατέρμονας και το βολάν του τιμονιού και τα μουαγιέ των τροχών με τα νέα κυλινδράκια και τα ανακατασκευασμένα φερμουϊτ των σιαγόνων:
Το τιμόνι (λόγω των γνωστών φθορών από τις Σειρές των φαντάρων πού εξασκούσαν την αρχαία τέχνη της ιερογλυφικής, που έχει κάνει γνωστό τον ΕΣ, ανά τον πλανήτη) αποκαταστάθηκε με ακρυλικό σιδερόστοκο το οποίο αναμείχθηκε με ακρυλικό μαύρο χρώμα . Τέλος, για να μην αφήνει ίχνη στα χέρια του οδηγού περάστηκε με πολυεστέρα αναμεμειγμένο και πάλι με ακρυλικό χρώμα μάυρο.Το τελικό αποτέλεσμα είναι σαν το εργοστασιακό βολάν τομονιού.
Μπήκαν πάνω τους και τα νέα μαρκούτσια και τα νέα ατσαλένια σωληνάκια φρένων κατασκευασμένα με ειδικό εκχειλωτή και κουρμπαδόρο στις διαστάσεις των αυθεντικών.(Τα σωληνάκια αντικαταστάθηκαν όλα, διότι κατά την υπηρεσία στον ΕΣ, είχαν αναμείξει υγρά φρένων DOT-5 που είχε το όχημα από κατασκευής του, με υγρά DOT-4 το οποία αντιδρούν και πήζουν μέσα στο κλειστό σύστημα πέδισης)
Ακολούθησε η τοποθέτηση των ημιαξονίων και των συνδέσμων διεύθυνσης –ακρόμπαρα και έγινε με τον παραδοσιακό τρόπο του γνώμονα και του σπάγγου η ευθυγράμμιση :
Επίσης έγινε η τοποθέτηση του πιο δύσκολου κομματιού πάνω στο όχημα , που δεν είναι αλλο από το καλοριφέρ.
Περιττό να αναφέρω, ότι, μας πήρε αρκετή ώρα για να πετύχουμε άριστη εφαρμογή.
Τοποθετόντας το καλοριφέρ θα πρέπει να εξασφαλιστεί η στεγανότητα ώστε να μην βάζει νερά από την θυρίδα εξαερισμού, αυτό μπορεί να γίνει με την μικρή επάλειψη με μπαπριζόκολλα και όχι με σιλικόνη η οποία με το χρόνο πολυμερίζεται.
Πολλές φορές χρειάστηκε να συμβουλευτούμε το Manual (RFM)
Ακόμα τοποθετήθηκαν οι πλευρικές βάσεις κεραιών και το σνόρκελ:
Kαι τέλος κάποια μικρά κομμάτια για να συμπληρωθεί το όχημα:
Και ακολουθεί η ανακατασκευή του κινητήρα-κιβωτίου μετάδοσης:
Όπως ήταν κατά την αφαίρεση από το όχημα:
Η πολλαπλή εξαγωγής δεν ήταν στερεωμένη με την βίδα, στο μπλόκ του κινητήρα, με αποτέλεσμα λόγω των κραδασμών του κινητήρα να έχει κάνει ρωγμή στο λαιμό.
Είναι εμφανής οι διαρροές λαδιού από το κάλυμα βαλβίδων και όχι μόνο:
Γενικά όταν αγοράζεις ένα στρατιωτικό όχημα ποτέ δεν ξέρεις τί σε περιμένει όσον αφορά τον κινητήρα, υπάρχουν περιπτώσεις που πολλοί δεν τον άνοιξαν και σε λίγα χιλιόμετρα ο κινητήρας παρέδωσε το πνεύμα του είτε γιατί ήταν βουλωμένα τα υδροχιτώνια είτε γιατί είχε ρωγμή στο μπλόκ και μπέρδευε τα λάδια με το αντιπηκτικό είτε γιατί δεν είχε καλή συμπίεση.
Όταν ήταν να αγοράσω το όχημα μου αρχικά ζήτησα ένα test drive, στο οποίο ο κινητήρας συμπεριφερόταν καλά σε όλο την γκάμα στροφών αλλά και τα καυσαέρια δεν είχαν μπλέ ή άσπρο χρώμα ενώ ο θορυβός του ήταν στρωτός χωρίς σκαμπανεβάσματα στροφών.
Το μόνο πρόβλημα που παρατηρήθηκε ήταν ότι ο εκκινητής-μίζα αν και περιστρεφόταν , φαινόταν ότι δεν κομπλάριζε πάντα με το πρώτο πάτημα πάνω στο γρανάζι του βολάν , ένδειξη ότι , είτε η κεφαλή της μίζας , είτε το γρανάζι του βολάν ήταν φαγωμένα από τους σιδεροφάγους οδηγούς του ΕΣ.
Τελικά ήταν και τα δύο τα οποία και αντικαταστάθηκαν αργότερα με καινούργια.
Αυτό ήταν ένα καλό σημάδι αλλά προσωπικά δεν μου αρκούσε γι’αυτό και τον άνοιξα, εδώ να πώ πως αν δεν έχετε από πρίν το σετ με τις φλάντζες κεφαλής αλλά και όλου του μπλόκ να μην το επιχειρήσεται διότι χωρίς νέες φλάντζες θα έχετε διαρροές και ίσως να και πρόβλημα συμπίεσης.
Αρχικά ανοίχτηκε το κάλυμα βαλβίδων και λύθηκαν οι βαλβίδες:
Αφαιρώντας το κεφαλάρι ,αρχικά είχε πολλές καπνιές στο χώρο των χιτωνίων-πιστονίων , αυτό που με εντυπωσίασε ήταν η διάμετρος των πιστονιών 10,5cm-ούτε τρακτέρ να ήταν!!!!!.
Αφαιρέθηκαν ακόμα ο στροφαλοφόρος και εκεντροφόρος αλλά και η αντλία λαδιού:
Εδώ να πώ ότι έγινε λεπτομερής επιθεώρηση των εδράνων του εκκεντροφόρου και στροφαλοφόρου αλλά και των κουζινέτων του στροφαλοφόρου για πιθανές φθορές πράγμα που δεν είχε, η ίδια επιθεώρηση έγινε και στα ωστήρια των βαλβίδων και τα ελατήρια των πιστονιών, γενικά μετά το καθάρισμα με βενζίνη εσωτερικά ο κινητήρας έδεινε την εντύπωση ότι είχε δουλέψει λίγο αφού τα χιτώνια και οι μπιέλες δεν είχαν την παραμικρή φθορά , αυτό μπορεί να οφείλεται αφενός στα ιδιαίτερα ισχυρά κράματα του μπλόκ αλλά και στο γεγονός ότι αυτοί οι κινητήρες είναι αργόστροφοι με αποτέλεσμα να μην έχουν πολλές τριβές όπως στα νέα Ι.Χ που η παραγωγή ισχύος –άλλογα είναι αποτέλεσμα των πολλών στροφών.
Ακολούθησε το καθάρισμα της κεφαλής(Με ψιλή συρματόβουρτσα στο δράπανο) και των εδράνων των βαλβίδων με ψιλή σμύριδα και τριβή , μετά το καθάρισμα τοποθετήθηκε πάλι η πιανόλα και δοκιμάστηκε η στεγανότητα των εδράνων των βαλβίδων ρίχνοντας βενζίνη.
Συνέχισα την διάλυση σε μικρότερα κομμάτια και μετά στο καθάρισμα του κινητήρα, εσωτερικά και εξωτερικά. Και η προετοιμασία για το εξωτερικό βάψιμο:
Ακολούθησε το μασκάρισμα του κινητήρα και των παρελκομένων του και η βαφή του με ένα τόνο πιο ανοικτό από το σκάφος, το SIKKENS RAL 6014.
Αφού τελείωσε και αυτό άρχισε η αρμολόγηση του κινητήρα :και η τοποθέτηση των εξωτερικών παρελκομένων , εδώ να πώ ότι η αρμολόγηση πρέπει να γίνει με την βοήθεια του MANUAL γιατί μέσα δίνονται οι σωστές ροπές για το σφίξιμο των κοχλιών του, κάτι πολύ σημαντικό για την καλή λειτουργία του και φυσικά βοηθάει αφάνταστα στο να μην γίνει κάποιο λάθος, όπως αυτο που έκανα εγώ με την αντλία λαδιού η οποία παίρνει κίνηση από τον εκκεντροφόρο και την μεταφέρει με ένα αξονάκι στον διανομέα –ντιστριμπιτερ.
To σέτ με τις φλάντζες για την πολλαπλή εισαγωγής:
Επειδή δεν πρόσεξα ΧΧΧ RFM ΧΧΧ(Read The F@cking Manual) κατά την λύση της αντλίας ότι είχε μία ένδειξη πάνω στο γρανάζι της για το πώς τοποθετείται πάνω στον εκκεντροφόρο με αποτέλεσμα όταν προσπάθησα να βάλω μπρός τη μηχανή να μην είναι χρονισμένη η έναυση με τον στροφαλοφόρο.....ακόμα θα παιδευόμουν αν δεν είχα την έμπειρη συμβουλή-γνώμη ενός φίλου, παλιού Τεχνίτη Τροχοφόρων Οχημάτων !!!!!! Άμα δεν πάθεις δεν μαθαίνεις.
Για την λύση του παραπάνω προβλήματος ,αντί να ξανακατεβάσω τον κινητήρα ,πολύ απλά βρήκα ένα νέο αξονάκι ντιστριμπιτέρ και του άλλαξα την γωνία λειτουργίας με την αντλία.
Στην επόμενη ανακατασκευή του κινητήρα θα διορθωθεί το λάθος.....
Και η τοποθέτηση επί του οχήματος:
Για την τοποθέτηση, κατασκευάστηκε η παρακάτω βάση, για την ανύψωση του κινητήρα:
Η τοποθέτηση της εξάτμησης και η στεγανοποίηση της με κεραμική πάστα για να μπορεί το όχημα να περνά από υδάτινα κωλύματα:
Και οι τελικές ρυθμίσεις πρίν τη βόλτα:
Επιτέλους έτοιμο για βόλτα μετά από ενάμιση χρόνο σκληρής δουλειάς:
Όταν το έβγαλα για βόλτα το όχημα με πατημένο τέρμα το γκάζι δεν έλεγε να πάει πάνω από 40 μίλια ένδειξη ότι η ρύθμιση του αβάνς που είχε γίνει by the manual στις 6 μοίρες προπορεία ,δεν ανταποκρίνεται με την πραγματικότητα μιάς και είναι για βενζίνη απλή και οχι LRP.όταν το έβγαλα στην εθνική και ρύθμιζα το αβάνς με ένδειξη τον θόρυβο και τις στροφές του κινητήρα , το αυτοκίνητο έφτασε να περνά τα 60 μίλια με άνεση ενώ σε μέτρηση της κατανάλωσης αυτή ήταν στα 11,5lit /100km.( η προπορεία τώρα είναι περίπου στις 18ο μοίρες )
Και η πρώτη δοκιμή εκτός δρόμου στο Χωρτιάτη τον Μάϊο του 2007
Ο <<γέρος>> ήταν πλέον έτοιμος για άλλα τόσα μίλια απ’ οσα είχε στην καμπούρα του...
Ολόκληρη την τεχνική οδηγία του Αμερικανικού Στρατού καθώς και άλλα Τεχνικά Εγχειρίδια μπορείτε να τα κατεβάσετε από την παρακάτω διεύθυνση:
http://www.pedros.cz/mutt.php
και μην ξεχάσετε, χωρίς το ευαγγέλιο, ΤΜ 9-2320-218-34-1 μην ξεκινήσετε τέτοια ανακατασκευή.........
TB 43-0213 RUST PROOFING *
ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ-ΕΔΡΑΝΩΝ ΣΤΡΟΦΑΛΟΦΟΡΟΥ
ΧΡΟΝΙΣΜΟΣ: ΣΤΡΟΦΑΛΟΦΟΡΟΥ-ΕΚΕΝΤΡΟΦΟΡΟΥ
ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ –ΡΟΠΕΣ ΚΕΦΑΛΑΡΙ ΚΙΝΗΤΗΡΑ
ΑΡΧΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΒΑΛΒΙΔΩΝ:
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΑΝΤΛΙΑΣ ΛΑΔΙΟΥ
ΤΕΛΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΒΑΛΒΙΔΩΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ-ΕΞΑΓΩΓΗΣ
ΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΡΜΠΙΡΑΤΕΡ
Το παραπάνω κείμενο μου πήρε καιρό για να το επεξεργαστώ να το γράψω και να συλλέξω τις κατάλληλες φωτογραφίες που είχα στο αρχείο μου. Δεν ξέρω κατά πόσο σας ικανοποιεί; Σκοπός μου είναι να βοηθήσω όσους στο μέλλον θα κάνουν ανακατασκευή ενός ιστορικού οχήματος, με την συγκέντρωση όσο το δυνατών περισσότερων τεχνικών στοιχείων –φωτογραφιών-ρυθμίσεων.
Στη διαθεσή σας .....λοιπόν,και στην κρίση σας.
