24 Ώρες 4Χ4 2009

[SUMAHERAKI]

ΔΗΛΩΣΗ ΣΥΜΕΤΟΧΗΣ Κ.ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ 2010 .............ΚΑΣΩΤΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ -ΜΑΛΙΑ ΚΡΗΤΗ.......ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΗΤΑΝ ΤΡΕΛΑ ,ΘΑ ΕΡΘΩ ΠΑΛΙ ΜΕ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΞΑΝΑΤΕΡΜΑΤΙΣΩ,ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟ,ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟ ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΗ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΦΤΑΣΕ ΑΡΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΑΠΟ ΜΑΣ,ΝΑ ΣΑΣ ΔΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ, ΝΑ ΘΑΥΜΑΣΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ, ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΒΡΕΘΕΙ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ ΜΟΥ ,ΤΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΑΚΙ ΙΣΩΣ.............ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΣΑΜΠΑ ΜΑΓΚΕΣ [ ΜΑΓΚΑΣ ΓΙΝΕΣΑΙ ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ] ..........

[friar]

και φυσικά στην κατηγορία OPEN μα τελείως OPEN

[kim]

Μετά από την ξεκούραση, μπήκα και εγώ να διαβάσω και να γράψω τις εντυπώσεις μου και βλέπω ότι πλακώνεστε για το ποιός πηρε ποιόν, γιατί κλπ.
Σαν δε ντρέπεστε λίγο λέω εγώ.
Αντι να λέτε "ευχαριστώ" για έναν εκπληκτικό αγώνα που είναι ο μόνος του είδους που έχει επιβιώσει στην Ελλάδα, που είναι ο μόνος του είδους που μαζεύονται τόσες συμμετοχές και μπορείς "στα ίσα" να παίξεις με πολλούς άλλους, που με πολλές προσπάθειες και κόστος προσπαθεί να ξαναβάλει την Ελλάδα στον παγκόσμιο χάρτη 4χ4 εσείς κλαίγεστε γιατί ΕΑΝ συνέβαινε το ένα και ΕΑΝ συνέβαινε το άλλο και ΕΑΝ είχε το τραπέζι ρόδες θα ήταν πατίνι....
Πρίν από κάποια χρόνια πληρώναμε τα διπλάσια για τέτοιους αγώνες και πέρναμε και κουβέρτες μαζί μας σε περίπτωση που ξεμέναμε στο βουνό.
Σήμερα πληρώνουμε τα μισά για δεκαπλάσια οργάνωση με πλήθος κόσμου και βγαίνετε εσείς να διασύρετε τον αγώνα? Είπατε την άποψή σας - φτάνει.

Εγώ τόσα χρόνια σε αγώνες του Αθανασίου δεν ένοιωσα την έλλειψη ασφάλειας ούτε για 1 δευτερόλεπτο και ποτέ δεν άφησε κανέναν στο βουνό. Η οργάνωση μεριμνά για την ασφάλεια όλων και εάν δει ότι κάποιος είναι καλά το να τον "μαζέψει" έρχεται σε δεύτερη μοίρα - αφού δεν υπάρχει ρίσκο κάπου αλλού. Πραγματικά- εσείς έχετε παράπονο γιατί δεν έτρεξε η οργάνωση να σας ξεκολλήσει επειδή κάνατε μ@λ@κία εκτός διαδρομής και ενώ είσασταν εντάξει????

Τωρά εάν εσείς φοβάστε κύριε ότι θα σκίσετε κανένα καλτσόν στο βουνό ΕΑΝ συμβεί κάτι και θέλετε προσωπική φρουρά να σας ακολουθεί ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΑΛΛΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ τότε μάλλον με λάθος άθλημα ασχολείστε - δοκιμάστε Μέγαρα άντε και πίστα ΑΤΤΑΡΤ (να είναι εκεί ο Στέφανος όμως γιατί ΕΑΝ εγκλωβιστείτε με το πλάι στο νερό και ΕΑΝ δεν λύνουν οι ζώνες μπορεί να πάθετε τίποτα!)

Δεν μπήκα καν στην διαδικασία να μάθω ποιός είστε και δεν θα μπω καν στην διαδικασία να ξανα-ασχοληθώ οπότε μην μπείτε στον κόπο να απαντήσετε.....


¨Εκτωρ Κ.

ΥΓ: Στάθη με συγχωρείς αλλά και η υπομονή έχει τα όριά της. Εάν το θεωρείς προσβλητικό σβύστο.

[friar]

Βαρυά τα λες.
Συμμερίζομαι την αγωνία και τον φόβο των παιδιών να βλέπουν τα αμάξι τους να έχει γίνει ρημάδι.
Η εμπειρία βοηθά να το ξεπερνάς αυτό.
Τώρα ξέρουν τι επείγει και τι όχι.

[mythos]

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ:
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16:30 ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΜΑΖΙ ΜΕ ΓΡΗΓΩΡΗ ΚΑΙ ΜΑΝΟ.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20:ΟΟ ΦΑΓΗΤΟ ΣΤΟ ΜΠΟΥΡΝΑΖΙ ( ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΑΡΓΟΤΕΡΑ)
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22:00 ΥΠΝΟ ΛΕΜΕΕΕΕΕΕ....
ΣΑΒΒΑΤΟ 07:30 ΞΥΠΝΑΜΕ ΚΑΙ ΜΑΖΕΥΩΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ.
ΕΚΕΙ ΠΕΤΑΩ ΤΗΝ ΑΤΑΚΑ ΩΡΑΙΑ ΜΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ.
ΓΕΛΑΝΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ Η ΜΑΡΙΑ ΜΑΖΙ ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕ.
ΣΑΒΒΑΤΟ 08:30 ΠΕΙΡΑΙΑΣ ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΤΡΑΓΟΥΔΑ ΗΛΙΑ ΚΑΙ ΝΙΚΟΥ.
ΣΑΒΒΑΤΟ 12:06 Ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΙΝΗΣΗ ΝΑ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΚΑΛΟ ΑΓΩΝΑ ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΤΑΚΑ ΠΟΥ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΛΕΓΩΝΤΑΣ ΜΟΥ ΠΩΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΕ ΤΡΙΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕΡΥ.
ΑΥΤΟ ΤΟΥ ΑΠΑΝΤΑΩ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΕΙΣ ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ?
ΣΑΒΒΑΤΟ 12:08 ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΑΠΟ ΠΕΙΡΑΙΑ ΓΙΑ ΠΛΑΖΑ.
ΣΑΒΒΑΤΟ 12:45 ΑΦΙΞΗ ΣΤΟ ΠΛΑΖΑ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΡΟΑΦΙΞΗ ΜΕ ΑΡΚΕΤΗ ΩΡΑ.
ΣΑΒΒΑΤΟ 14:06 ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ.
ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ ΟΛΑ ΚΑΛΑ.
ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΜΑΧΗ.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΙΔΙΚΗ ΧΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΟΔΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΖΕΡΟ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΤΩΕΙ.
ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΠΙΣΩ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΤΙ ΝΕΡΟΦΑΓΩΜΑΤΑ ΤΗΝ ΧΑΝΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΟ ΜΑΘΑΜΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ.
ΤΕΛΟΣ Η ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ. ΣΤΑ ΠΡΩΤΑ 15 ΧΛΜ ΜΕ ΡΩΤΑΕΙ Η ΜΑΡΙΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΦΥΡΑΕΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΩ ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙ ΑΔΙΑΦΩΡΟ...
5 ΛΕΠΤΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΚΑΤΑΛΥΤΗΣ ΝΑ ΜΕ ΔΙΑΨΕΥΣΕΙ ΑΝΟΙΓΩΝΤΑΣ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΣΑΝ ΚΑΡΠΟΥΖΙ.
ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΑΡΧΙΖΕΙ Ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ ΜΑΣ.
ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΝΑ ΣΚΟΥΖΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΡΕΛΑΝΤΙ, Η ΜΑΡΙΑ ΝΑ ΟΥΡΛΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΑΓΧΩΘΩ ΟΣΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΓΙΝΟΤΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΓΧΩΣΩ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΡΙΑ.
ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΤΡΕΞΙΜΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΦΑΣΑΡΙΑ.
ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΚΡΑΝΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΛΑΖΑ ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΑΚΟΥΓΑΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΔΟΣΥΝΕΝΟΗΣΗ.
ΣΑΒΒΑΤΟ 23:43 ΑΦΙΞΗ ΜΕ ΜΙΚΡΗ ΠΡΟΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΠΛΑΖΑ.
ΕΚΕΙ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΔΗΜΗΤΡΗΣ 32 , ΝΙΚΟΣ 33 , ΤΑΚΗΣ , ΜΑΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΑΡΕΙΧΑΝ.
ΕΝΑ ΠΡΟΧΕΙΡΟ ΚΟΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΞΑΤΜΙΣΗ Ο ΘΟΡΥΒΟΣ ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ ΑΙΣΘΗΤΑ ΚΑΙ ΒΟΥΡ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΚΕΛΟΣ.
ΚΥΡΙΑΚΗ 01:16 ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΣΚΕΛΟΥΣ.
Η ΠΡΩΤΗ ΑΠΛΗ ΙΣΑ ΠΟΥ ΠΙΑΣΤΗΚΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΜΕ ΜΟΛΙΣ 4 ΛΕΠΤΑ ΠΡΟΑΦΙΞΗ.
ΦΟΡΑΜΕ ΤΑ ΚΡΑΝΗ ΚΑΙ ΒΟΥΡ ΓΙΑ ΕΙΔΙΚΗ.
ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΝΑ ΚΑΤΑΠΙΝΕΙ ΤΑ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ Η ΜΑΡΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΤΟΥΛΙΠΕΣ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΙΝΕΣ, ΚΟΨΕ ΛΙΓΟ ΝΑ ΜΟΥ ΦΩΝΑΖΕΙ ΠΑΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ 20 ΧΛΜ ΣΕ ΜΟΛΙΣ 25 ΛΕΠΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΧΡΟΝΟ.
ΑΣΕ ΝΑ ΜΑΖΕΨΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΩ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΙΟ ΚΑΤΩ.
ΔΕΝ ΕΤΡΩΓΑ ΣΚ@Τ@ ΚΑΛΥΤΕΡΑ?
ΜΟΛΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΛΑΒΑΜΕ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΜΕ 50 ΔΕΥΤΕΡΑ ΑΡΓΟΠΟΡΕΙΑ.
ΕΣΦΙΞΕ ΜΕΤΑ ΟΣΟ ΔΕΝ ΦΑΝΤΑΖΕΣΤΕ.
ΣΚΕΨΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΤΑΓΑ ΤΩΣΟ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΝΟΣ ΓΙΑΤΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΑΚΟΜΑ Η ΕΞΑΤΜΙΣΗ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΧΑΤΙΡΙ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙ.
ΜΑΣ ΜΕΝΟΥΝ ΑΛΛΑ 400 ΧΛΜ ΚΑΙ ΤΑ ΚΡΑΝΗ ΦΟΡΕΜΕΝΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ.
ΚΑΤΑ ΤΙΣ 04:30 ΒΛΕΠΩ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΙΔΕΙ.
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΑ ΒΓΑΛΩ... ( ΜΑΡΑΚΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΟΥ) ( ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΜΗΝ ΜΟΥ ΛΕΡΩΣΕΙ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ)
ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΤΗ ΡΩΤΑΩ?
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΜΕ?
ΜΟΥ ΡΙΧΝΕΙ ΕΝΑ ΑΓΡΙΟ ΒΛΕΜΑ ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΒΡΙΣΑ.
ΤΙ ΕΙΠΕΣ ΡΕ? ΠΡΟΧΩΡΑ ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΑΣ ΜΙΑ ΚΟΥΠΑ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΑΕΙ ΚΑΙ ΞΕΣΠΑΕΙ ΣΕ ΓΕΛΙΑ...
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΕΙΔΙΚΗ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΝΑΣΟΥ ΕΝΑ ΠΟΤΑΜΑΚΙ ΠΟΥ ΕΜΠΑΙΝΕ ΤΟ ΜΙΣΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΜΕΣΑ.
ΤΩΡΑ? ΠΩΣ ΠΑΝΕ ΧΩΡΙΣ ΠΟΔΙΕΣ?
ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΑΥΤΟ ΑΛΛΑ ΕΚΕΙ ΜΑΣ ΠΡΟΣΠΕΡΝΑΕΙ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ Ο ΒΑΞΕΒΑΝΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΥΤΕΜΕΝΕΣ ΠΕΤΡΕΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΤΟΥ ΝΑ ΧΟΡΟΠΗΔΑΕΙ.
ΚΟΒΟΥΜΕ ΑΚΑΡΙΑΙΑ ΚΟΜΠΩΝΩ ΤΑ ΑΡΓΑ ΚΑΙ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΤΑ 250 ΜΕΤΡΑ ΜΕ ΤΑΧΗΤΗΤΑ 0,5 ΧΛΜ.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΒΓΗΚΑΜΕ ΧΩΡΙΣ ΖΗΜΙΑ.
ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΕΙ ΠΑΛΙ ΤΟ ΤΡΕΞΙΜΟ.
ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΧΡΟΝΟΙ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΤΡΕΞΙΜΟ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΑΓΧΟΣ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΝΑ ΚΑΡΤΕΡ ΣΕ ΚΑΝΑ ΒΡΑΧΑΚΙ.
ΕΤΣΙ ΚΥΛΗΣΕ Η ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ ΚΟΥΡΕΛΙΑ ΑΠΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΞΑΝΤΛΟΥΣΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ.
ΜΙΚΡΗ Η ΑΡΓΟΠΟΡΕΙΑ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΙΔΙΚΗ.
ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΣΤΟ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ.
ΤΟ ΣΠΑΣΤΙΡΙ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΕΩΣ.
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΡΕΞΙΜΟ ΚΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΞΗΜΕΡΩΜΑ.
ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η ΕΙΔΙΚΗ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.
ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ Η ΜΑΡΙΑ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ 25 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΣΕ 1 ΛΕΠΤΟ.
ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΚΟΛΑΣΗ.
4 ΧΡΟΝΙΑ ΤΡΕΧΩ ΚΑΙ 45 ΛΕΠΤΑ ΑΡΓΟΠΟΡΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΠΟΤΕ.
ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΕΓΙΝΕ ΜΟΝΟ ΜΕ ΕΝΑ ΧΑΣΙΜΟ 5 ΛΕΠΤΩΝ. ( ΓΡΗΓΟΡΗ ΣΕ ΛΥΠΑΜΕ)
ΚΑΙ ΕΝΩ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΟΜΑΤΙΑ ΤΕΛΕΙΩΣ ΕΡΧΕΤΕ ΕΝΑ ΝΤΟΠΑΡΙΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ.
ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΑΚΗΣ.
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΣ ΛΕΩ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΔΕΝ ΤΟ ΣΗΚΩΝΩ.
ΣΗΚΩΣΕ ΤΟ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΜΗΝ ΕΠΑΘΕ ΚΑΤΙ Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ.
ΔΕΝ ΒΓΑΖΩ ΚΡΑΝΟΣ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΩ ΑΛΛΑ ΤΟ ΒΑΖΩ ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΧΤΗ ΑΚΡΟΑΣΗ.
ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ.
ΤΑΚΗ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΚΟΥΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΗΡΕΣ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΥΡΑΣΗ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ.
ΕΝΑ ΒΛΕΜΑ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΓΕΡΑΑΑΑΑ,,,
ΛΕΣ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΑΓΑΜΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ.
ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΝΑ ΟΥΡΛΙΑΖΕΙ ΚΑΙ Η ΜΑΡΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.
ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΤΗΝ ΜΙΑ ΤΟΥΛΙΠΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΦΩΤΙΑ...
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΛΑΖΑ.
ΟΛΑ ΕΙΧΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑΝ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.
ΒΛΕΠΑΜΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΑΛΛΑ ΚΡΥΒΑΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΜΑΣ ΜΗΝ ΜΑΣ ΒΡΕΙ ΚΑΝΑ ΚΑΚΟ ΣΑΝ ΤΟ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ.
ΤΕΛΟΣ ΚΑΛΟ ΟΛΑ ΚΑΛΑ.... :blob: :blob: :blob:
ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΑΚΟΜΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟ FUN ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΣΤΙΡΙΞΑΝ.
ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΤΟΝ ΗΛΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΟΥ ΦΡΟΝΤΙΣΕ ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΟΛΗ ΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΣΙΓΟΥΡΙΑ.
ΤΟΥ ΧΟΡΗΓΟΥΣ ΕΠΙΓΡΑΦΟΝ,MYTHOS FM , SET DUE ΕΠΙΠΛΑ ΠΟΥ ΣΤΑΘΗΚΑΝ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΟΛΗ ΤΗ ΧΡΟΝΙΑ.
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΣΠΑΛΙΑΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΚΑΡΑΚΙΤΣΟ SUPER MARKET ΚΡΟΝΟΣ
ΠΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΛΥΨΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΥΣΙΜΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΑΝ ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ.
ΚΥΡΙΕ ΓΙΑΝΝΗ ΤΟ 2010 ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ ΕΠΑΝΩ Η ΚΟΥΠΑ.
ΕΧΕΤΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΝΤΙΡΗΣΗ?
ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΗΓΟ ΜΟΥ ΜΑΡΙΑ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΛΥΛΟΥ ΠΟΥ ΣΤΑΘΗΚΕ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΟΛΗ ΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΔΑΞΕ ΑΡΚΕΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.
ΜΑΡΙΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩΩ

ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΔΑΚΗΣ- ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ 201

[Φωκίων]

ΔΗΛΩΣΗ ΣΥΜΕΤΟΧΗΣ Κ.ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ 2010 .............ΚΑΣΩΤΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ -ΜΑΛΙΑ ΚΡΗΤΗ.......,ΘΑ ΕΡΘΩ ΠΑΛΙ ΜΕ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ..........,ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟ,......ΚΑΙ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΣΑΜΠΑ ΜΑΓΚΕΣ [ ΜΑΓΚΑΣ ΓΙΝΕΣΑΙ ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ] ..........

Ευχαριστω Γιαννη...

[friar]

Τι να σου κάνω που σε αγαπάω.

Αν εσύ δεν ακούς από τον σκασμένο καταλύτη
δεν χρειάζεται να κουφάνεις και εμάς με τα ΚΕΦΑΛΑΙΑ

[mitsos]

Kυριε Εκτωρ Κ.
Δεν με ενδιαφερει αν το διαβασεις αυτο η οχι, απευθυνεσαι σε μας κ οφειλουμε να σου απαντησουμε:

Δεν ξερω αν συμμετειχαμε σε αγωνα πριν 2-3-5 χρονια τι θα ειχε γινει πως και αν θα μπορουσανε να μας βρουνε. Αυτος ο αγωνας ηταν μολις ο 4ος στον οποιο πηραμε μερος.
Μιας λοιπον κ πηραμε μερος συγκριναμε κ κριναμε με βαση την οποια ελαχιστη εμπειρια μας κ εκφρασαμε την αποψη μας, η οποια ειναι οτι ο αγωνας αυτος ηταν οργανωτικα Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ απο οσους εχουμε συμμετασχει.

Αφου λοιπον εκφρασαμε την αποψη μας, πεσανε ολοι να μας ριξουνε λασπη, να πουνε χιλιες δυο ανακριβειες και δικαιολογιες, μην πα κ τους χαλασουμε την εικονα.
Ειπαμε την αποψη μας. Εκτος κι αν δεν μας επιτρεπετε να εχουμε αποψη αντιθετη με την δικη σας.......

Απο κει κ περα ενα θα σου πω: αν δεν ειχαμε εμπειρια βουνου, κ δεν ειχαμε μαζι μας εξοπλισμο κ ρουχα, θα ειμασταν 6 ωρες διπλα στο ποταμι βρεγμενοι.... ευτυχως ξερουμε απο βουνο κ ειχαμε εστω 2 ρουχα να αλλαξουμε......
Τα περι καλσον λοιπον κ αλλα, θα σου ελεγα να προσεχεις πως μιλας γιατι δεν ξερεις σε ποιους αναφερεσαι.

[friar]

Ας δώσουμε ένα τέλος.
Οι εξηγήσεις δώθησαν όλες
Τέλος πιά.

[cuspid]

Θέλωντας να βοηθήσω και μόνο, το παρακάτω κείμενο το είχα δημοσιεύσει παλαιότερα σε άλλο φόρουμ που ασχολείται με παρόμοιο είδος αγώνων (στους οποίους συμμετέχω σαν ασφάλεια διαδρομής).
Μπορεί στους έμπειρους αγωνιζόμενους να φανούν αυτονόητα, όμως υπάρχουν πολλοί νέοι φίλοι μας που καλό είναι να τους ρίξουν μία ματιά...



[4Χ4: Οδηγός «επιβίωσης» στα Trail Ride.

Ας πούμε μερικές συμβουλές για την περίπτωση που τα πράγματα μας πάνε στραβά συμμετέχοντας σε κάποιον αγώνα Trail Ride.

Εντάξει, δεν είμαστε στην ζούγκλα, ούτε εκατοντάδες χιλιόμετρα από τον πολιτισμό, αλλά κινούμαστε πολλές ώρες στο βουνό.
Το βουνό μπορεί να γίνει απρόβλεπτο και αν ο καιρός «στραβώσει», επικίνδυνο.
Επίσης, είναι αγώνας και πιέζουμε τον εαυτό μας και το αυτοκίνητο πέρα από τα συνήθη όρια. Μία έξοδος ή ένας εγκλωβισμός (κόλλημα) είναι μέσα στο παιχνίδι.
Μία μηχανική αστοχία το ίδιο.
Μακάρι να μην συμβεί ποτέ σε εμάς, αλλά αν συμβεί τι πρέπει να κάνουμε?
Τι εξοπλισμό πρέπει να έχουμε μαζί μας?

Αν κάποιος εγκλωβιστεί σε δύσκολο έδαφος, στην ουσία έχει τρεις επιλογές:
Να απεγκλωβιστεί μόνος του.
Να δεχθεί την βοήθεια από κάποιον άλλο αγωνιζόμενο.
Να περιμένει την διοργάνωση.

Η σειρά είναι συνήθως αντίστοιχη της καθυστέρησης και του χαμένου χρόνου στον αγώνα.

Για να μπορέσουμε να απεγκλωβιστούμε μόνοι μας:
Ο πιο γρήγορος τρόπος είναι να κατέβει ο συνοδηγός από το αυτοκίνητο και να δίνει οδηγίες, με τον οδηγό να δοκιμάζει τις «βασικές» τεχνικές ξεκολλήματος (την γνωστή «τραμπάλα» και το «παίζω τιμόνι»).
Διπλό όφελος, αφού έχει μειωθεί το βάρος του αυτοκινήτου (ειδικά αν είναι «ευτραφής»), ενώ ο συνοδηγός μπορεί να δοκιμάσει να κρεμαστεί πάνω από τον τροχό που δεν έχει πρόσφυση ή να ρίξει κάποιες πέτρες στο λούκι που μας ταλαιπωρεί.
Υπάρχει ένα όριο για το πόση ώρα μπορούμε να προσπαθούμε πιέζοντας το αυτοκίνητο, είναι θέμα εμπειρίας να σταματήσουμε πριν κόψουμε ημιαξόνιο ή κάψουμε φλάντζα.

Ωραία, αφού δοκιμάσαμε την πρώτη μέθοδο και καταφέραμε να το βουλιάξουμε και να «τακάρει» με το πάτωμα στην λάσπη, πάμε στην επόμενη λύση:

Η χρήση εργάτη είναι ο πιο σίγουρος και γρήγορος τρόπος να απεγκλωβιστούμε.
Αν έχουμε λοιπόν εργάτη, τον χρησιμοποιούμε με την ανάλογη προσοχή και σεβασμό στους κανόνες ασφαλείας αλλά και στην φύση.
Ο εργάτης δεν είναι πανάκεια, υπάρχουν πολλοί ακόμα τρόποι και εργαλεία, αλλά σε αγώνες όπου μετράει ο χρόνος (αλλά και το βάρος αυτών που κουβαλάμε μέσα στο αυτοκίνητο) μάλλον δεν μας ενδιαφέρουν.

Αν δεν διαθέτουμε εργάτη, περιμένουμε βοήθεια από τους συναγωνιζόμενους μας:
Το θέμα της βοήθειας μεταξύ αγωνιζομένων είναι πολύ μεγάλο και δύσκολο να λυθεί:

Κανένας δεν θέλει να διακόψει τον αγώνα του και να χάσει τον ρυθμό του για να βοηθήσει, για αυτό να είστε σίγουροι.
Επίσης, προσωπική μου άποψη, αν δεν υπάρχει θέμα τραυματισμού ή ασφάλειας, κανένας δεν πρέπει να κατακρίνει αυτόν που δεν σταμάτησε.
Από την άλλη στα Trail Ride έχει αναπτυχθεί ένα αίσθημα αλληλεγγύης και ένα «παρεϊστικο» κλίμα, με αποτέλεσμα η αλληλοβοήθεια να είναι κανόνας.
Η διοργάνωση το επικροτεί, με το σβήσιμο του χαμένου χρόνου, από αυτόν που βοηθάει εγκλωβισμένα πληρώματα.
ΠΡΟΣΟΧΗ όμως, δεν υπάρχει κανονισμός για αυτό, είναι στο χέρι της διοργάνωσης και κρίνεται κατά περίπτωση, άρα παραμένει ένα ρίσκο το αν θα σταματήσω ή όχι...

Δυστυχώς έχω παρατηρήσει (ευτυχώς όχι συχνά) το φαινόμενο, όταν ένα αυτοκίνητο αγωνιζόμενου ακινητοποιηθεί στην λάσπη, το πλήρωμα να περιμένει απλώς από τους υπόλοιπους αγωνιζόμενους να βοηθήσουν, σε κάποιες περιπτώσεις χωρίς να βγει καν από το αυτοκίνητο.
Ελάτε τώρα στην θέση του επόμενου πληρώματος: Θα παίρνατε την απόφαση να σταματήσετε πιο εύκολα αντικρίζοντας την παραπάνω εικόνα ή αν βλέπατε το πλήρωμα έξω από το αυτοκίνητο, με ιμάντα ήδη περασμένο με ασφάλεια στο (-στα) σημείο (-σημεία) ρυμούλκησης και το ναυτικό κλειδί έτοιμο στο χέρι?
Η απάντηση είναι φυσικά στην δεύτερη περίπτωση.

Είναι ευθύνη του κάθε πληρώματος να είναι έτοιμο να δεχθεί βοήθεια και να διασφαλίσει την επιτυχημένη ρυμούλκηση, δεν πρέπει να περιμένουμε από τους άλλους να βγάλουν το «φίδι από την τρύπα».
Για αυτόν τον σκοπό θα πρέπει να έχουμε στο αυτοκίνητο κάποια στοιχεία εξοπλισμού:

1.Δύο πιστοποιημένους ιμάντες διαφορετικού μήκους, κατάλληλους για το βάρος του αυτοκινήτου μας.
2.Τέσσερα ναυτικά κλειδιά, επίσης πιστοποιημένα και κατάλληλα.
3.Κατάλληλα σημεία πρόσδεσης στο αυτοκίνητο μας.
4.Γάντια εργασίας για προστασία.
5.Γαλότσες και αδιάβροχο.

Το κόστος για κλειδιά και ιμάντες είναι μικρό και άλλωστε είναι κάτι απαραίτητο σε οποιονδήποτε πάει στο βουνό με αυτοκίνητο.
Τα σημεία πρόσδεσης είναι από τις πιο χρήσιμες βελτιώσεις που μπορείτε να κάνετε στο τετρακίνητο σας, είναι κλασικά μέρος του πρώτου «εξοπλιστικού πακέτου» που θα πρότεινα σε κάποιον που θέλει να ασχοληθεί με το 4Χ4 (λάστιχα, ανάρτηση, προστασία και σημεία πρόσδεσης).
Τα «μαμίσια» σημεία ρυμούλκησης είναι στις περισσότερες περιπτώσεις αστεία και μπορεί να γίνουν επικίνδυνα. Πιστέψτε με, είναι μια βελτίωση που αξίζει τα λεφτά της.
Βέβαια δεν φτάνει να διαθέτουμε ιμάντες και κλειδιά, αν δεν ξέρουμε να τα χρησιμοποιήσουμε με ασφάλεια. Η συχνή εξάσκηση του πληρώματος σε Κ. Σ. είναι απαραίτητη ώστε να είμαστε σε θέση να κινηθούμε γρήγορα, αποτελεσματικά και με ασφάλεια όταν πρέπει να «δέσουμε» κάτω από βροχή, βάζοντας τα χέρια μέσα στην λάσπη για να βρούμε.... την τρύπα!
Εδώ θα μας βοηθήσουν τα γάντια, οι γαλότσες και το αδιάβροχο:
Μην ξεχνάτε ότι θα πρέπει να συνεχίσετε τον αγώνα, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχετε στεγνά και καθαρά χέρια στο τιμόνι και καθαρά παπούτσια στα πετάλια...

Για οποιανδήποτε απορία του τύπου τι ιμάντα να πάρω ή πως να ρυμουλκήσω με ασφάλεια, εδώ είμαστε και μπορείτε να ρωτήσετε.
Θα κανονίσουμε στα Καλάβρυτα να τα πούμε αυτά και από κοντά και να σας δείξουμε τον δικό μας εξοπλισμό, ίσως να κάναμε και ένα γρήγορο σεμινάριο.
Τα παραπάνω τα λεω γιατί έχουν δει πολλά τα μάτια μου, ειδικά στο θέμα ιμάντας r11; κλειδί. Δεν ρυμουλκούμε με εξοπλισμό που έχει κατασκευαστεί για να.... δένουμε βαλίτσες στην σχάρα!

Φτάνοντας στην τρίτη επιλογή, δηλαδή να περιμένουμε από την διοργάνωση να μας βγάλει από την δύσκολη θέση, ας πούμε μερικά πράγματα:
Καταρχάς ισχύουν τα παραπάνω, ούτε οι άνθρωποι της διοργάνωσης θέλουν να κυλιστούν στην λάσπη για να σας δέσουν, είναι... δικιά σας δουλειά αυτό.

Η διοργάνωση έχει να χειριστεί πολλές συμμετοχές και μπορεί να «τρέχουν» πολλαπλά συμβάντα παράλληλα. Πάντα γίνεται αξιολόγηση από την γραμματεία και επιλέγονται οι πόροι και τα μέσα που θα χρησιμοποιηθούν με γνώμονα την συνολική ασφάλεια του αγώνα.
Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχει κάποιος χρόνος αναμονής σε μία απλή μηχανική βλάβη ή ένα κόλλημα, πρέπει να το καταλάβετε και να το αποδεχθείτε!
Πάντα προσπαθούμε για το καλύτερο, έχουμε να κάνουμε όμως με ένα είδος αγώνα πολύ δύσκολο: Απλώνεται σε μία τεράστια έκταση, το έδαφος είναι δύσκολο και πολλά πράγματα μπορούν να πάνε στραβά (συνήθως πάει στραβά αυτό που δεν είχες προβλέψει...).

Τι πρέπει να κάνετε εσείς για να μας βοηθήσετε, αλλά και για να βοηθήσετε τον εαυτό σας:

1.Να έχετε μαζί σας τουλάχιστον δύο (2) φορτισμένα κινητά, κατά προτίμηση διαφορετικών παρόχων, αφού είναι σημαντικό να μπορείτε να μας ειδοποιήσετε άμεσα. Τα κινητά να βρίσκονται κοντά σας για να τα ακούτε και να έχουν στην μνήμη τα τηλέφωνα της γραμματείας.

2.Να έχετε στο αυτοκίνητο ένα αξιοπρεπές φαρμακείο και νερό. Για... ευνόητους λόγους.

3.Να διαθέτετε οδική βοήθεια: Μην ξεχνάτε ότι η διοργάνωση έχει υποχρέωση να σας βγάλει ως την πιο κοντινή άσφαλτο, όχι να σας ρυμουλκήσει ως την Αθήνα!
Η οδική βοήθεια είναι απαραίτητη.

4.Το να διαθέτετε έναν χάρτη της περιοχής του αγώνα ή ακόμα και ένα GPS μπορεί να φανεί πολύ χρήσιμο, αφού εμείς χρησιμοποιούμε την δορυφορική τεχνολογία κατά κόρον.

5.Τα βασικά εργαλεία εννοούνται, εξαρτάται κατά πόσο ξέρετε από μηχανολογικά, όμως μερικές φορές μπορεί να εκπλαγείτε με το πόσα μπορείτε να επισκευάσετε μόνοι σας, σε περιπτώσεις ανάγκης. Διάθεση θέλει και φαντασία...

6.ΤΟ ΠΙΟ ΒΑΣΙΚΟ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ, παραμείνετε ήρεμοι, επικοινωνήστε με την διοργάνωση, προσπαθήστε να είστε σαφείς και σύντομοι, δεν αφήνουμε κανέναν στο βουνό, θα είμαστε σύντομα κοντά σας. Αν έχετε κλείσει τον δρόμο, φροντίστε να ειδοποιήσετε τα επερχόμενα πληρώματα.

Για περισσότερα, θα τα πούμε από κοντά...

Γιώργος- cuspid-Φυτάς.]