ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩN GELANDEWAGEN

[gvp]

Σε πείσμα της σύγχρονης τάσης για αυτοκίνητα 4x4 που συναγωνίζονται σε σχεδιασμό επιβατικά υψηλών επιδόσεων, η Mercedes-Benz διατηρεί για περισσότερα από είκοσι πέντε χρόνια στην παραγωγή τη σειρά G. Μια σειρά αυτοκινήτων 4x4 που δεν διαθέτουν καμπύλες και αεροδυναμικά βοηθήματα, αλλά υπηρετούν τον προορισμό τους: από τις στρατιωτικές εφαρμογές μέχρι τον ελεύθερο χρόνο.

Η ιστορία
Πριν από το Β Παγκόσμιο Πόλεμο όλες οι γερμανικές εταιρείες, περιλαμβανομένης της Mercedes-Benz, παρουσίασαν οχήματα προορισμένα για το στρατό, με τετρακίνηση αλλά και τετραδιεύθυνση. Μετά τον πόλεμο η Mercedes-Benz έδωσε έμφαση σε ένα «πολυμηχάνημα», το Unimog, που μπορούσε να εξυπηρετήσει σε αγροτικές εργασίες, σε μεταφορές, στον κατασκευαστικό τομέα και βέβαια σε στρατιωτικές εφαρμογές. Η ιδέα για ένα όχημα πιο κοντά σε ένα κανονικό αυτοκίνητο, αλλά χωρίς συμβιβασμούς στην ικανότητα κίνησης εκτός δρόμου, γεννήθηκε κατά τη δεκαετία του 60. Μολονότι ο στρατός παρέμενε ο βασικός πελάτης αυτών των οχημάτων, είχε αρχίσει να δημιουργείται μια νέα αγορά αρχικά στις ΗΠΑ, η οποία στόχευε στους λάτρεις των σπορ και των αποδράσεων στη φύση. Επιθυμώντας να είναι παρούσα στην αγορά αυτή, η Mercedes-Benz άρχισε το 1972 την ανάπτυξη ενός τέτοιου οχήματος. Παρά την εμπειρία της από τη διάθεση του επιτυχημένου Unimog, δεν προχώρησε μόνη, αλλά συνεργάστηκε με την αυστριακή Steyr-Daimler-Puch, μια από τις πιο έμπειρες στα εκτός δρόμου οχήματα. Ελάχιστα γνωστά στο ευρύ κοινό τα Haflinger και Pinzgauer της Steyr-Daimler-Puch, είναι από τα καλύτερα εκτός δρόμου οχήματα. Οι δύο εταιρείες ήταν μάλιστα ανταγωνιστές σε ένα διαγωνισμό που προκήρυξε ο ελβετικός στρατός και τελικά κατοχυρώθηκε στην αυστριακή εταιρεία για το Pinzgauer έναντι του Unimog. Η συνεργασία λοιπόν της Mercedes-Benz με τη Steyr-Daimler-Puch ήταν εγγύηση για το αποτέλεσμα, αφού εδώ και περισσότερα από είκοσι πέντε χρόνια η σειρά G διατηρεί κορυφαία θέση στο χώρο της. Σημαντικό ρόλο σε αυτή την αρχική φάση ανάπτυξης διαδραμάτισε μια παραγγελία για 20.000 αυτοκίνητα που δόθηκε το 1975 από το σάχη της Περσίας, μεγαλομέτοχο της Mercedes-Benz, για τον περσικό στρατό. Αργότερα η παραγγελία ακυρώθηκε από την ισλαμική κυβέρνηση, αφού στο μεταξύ είχε ανατραπεί ο σάχης. Η παραγωγή, ωστόσο, μπορούσε να βασιστεί σε παραγγελίες που έφταναν από διάφορες χώρες και βεβαίως από τη Γερμανία.>

Η σειρά G γεννιέται
Οι στρατιωτικές εφαρμογές μαζί με την αναδυόμενη αγορά για ιδιώτες αποτέλεσαν τους άξονες ανάπτυξης του νέου αυτοκινήτου, οπότε δόθηκε προτεραιότητα στη χρηστικότητα, την ποιότητα και τις δυνατότητες, παρά στην αισθητική. Από την πλευρά της η Mercedes-Benz πρόσφερε τους κινητήρες, τα κιβώτια ταχυτήτων και τους άξονες, ενώ η Steyr-Daimler-Puch το πλαίσιο και το σύστημα τετρακίνησης. Όσο για το εμπορικό όνομα, η αρχική πρόταση για Haflinger 2 δεν κρίθηκε ικανοποιητική από τη Mercedes-Benz, αφού παρέπεμπε ευθέως σε προϊόν της Steyr-Daimler-Puch, και κατέληξαν στο γράμμα G, συντόμευση της λέξης Gelndewagen (όχημα για όλα τα εδάφη).

Ένα ξύλινο μοντέλο παρουσιάστηκε τον Απρίλιο του 1973 και το Σεπτέμβριο του 1974 ήταν έτοιμο το πρώτο πρωτότυπο, ενώ η πρώτη στρατιωτική έκδοση παρουσιάστηκε το 1978. Το 1975 άρχισαν επεκτάσεις στις εγκαταστάσεις της Steyr-Daimler-Puch στο Graz της Αυστρίας, προκειμένου να προετοιμαστούν για την παραγωγή.

Το αυτοκίνητο ήταν έτοιμο το Φεβρουάριο του 1979, οπότε άρχισε η παραγωγή του. Οι διαθέσιμοι κινητήρες ήταν ένας τετρακύλινδρος βενζίνης (230G, 90/102 ίππων), ένας τετρακύλινδρος πετρελαίου (240GD, 72 ίππων) και ένας πεντακύλινδρος πετρελαίου (300GD, 88 ίππων). Το κιβώτιο ταχυτήτων διέθετε τέσσερις σχέσεις, υπήρχε βοηθητικό κιβώτιο δύο σχέσεων και δυνατότητα «κλειδώματος» των εμπρός και πίσω διαφορικών ακόμη και εν κινήσει. Από το 1980 ήταν διαθέσιμο και το μοντέλο 280 GE με εξακύλινδρο βενζινοκινητήρα με ψεκασμό και ισχύ 155 ίππων.

Η εξέλιξη
Η πρώτη ανανέωση έγινε το 1981, οπότε προσφέρθηκε αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων (στα μοντέλα 280 GE και 300 GD) καθώς και μια σειρά πρόσθετου εξοπλισμού (κλιματισμός, επιπλέον δεξαμενές καυσίμου 30 λίτρων στα πίσω φτερά, υαλοκαθαριστήρας στην πίσω πόρτα και άλλα). Από το 1982 το μικρότερο μοντέλο ήταν το 230 GE (μηχανικός ψεκασμός, 125 ίπποι). Το 1983 είχε μια σημαντική επιτυχία, κατακτώντας την πρώτη θέση στο μαραθώνιο Παρίσι-Ντακάρ, με οδηγούς τους Jacky Ickx και Claude Brasseur.

Το 1987 το μοντέλο 240 GD αντικαταστάθηκε από το 250 GD (πεντακύλινδρος πετρελαιοκινητήρας 84 ίππων και πεντατάχυτο κιβώτιο ταχυτήτων). Ακόμη ο βασικός εξοπλισμός εμπλουτίστηκε με ρεοστάτη για το φωτισμό των οργάνων, κρύσταλλο ασφαλείας για τον εμπρός ανεμοθώρακα, θερμαινόμενους εκτοξευτήρες νερού και κλειδαριές ασφαλείας για τα παιδιά.

Τον ίδιο χρόνο άρχισε ο σχεδιασμός μιας ανανεωμένης έκδοσης, ώστε να ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες της αγοράς των αυτοκινήτων ελεύθερου χρόνου. Όπως αποφασίστηκε από την αρχή, η νέα έκδοση θα ήταν απαραίτητα εφοδιασμένη με σύστημα ABS αλλά και με αερόσακους. Η προετοιμασία κράτησε σχεδόν τρία χρόνια και το Σεπτέμβριο του 1989 παρουσιάστηκε στη Φρανκφούρτη το ανανεωμένο G με επανασχεδιασμένο εσωτερικό, νέο πίνακα οργάνων, μάσκα στο χρώμα του αμαξώματος, αντί του μαύρου, και αλλαγές στα μηχανικά μέρη, όπως μόνιμη τετρακίνηση με ηλεκτροϋδραυλικό κλείδωμα των διαφορικών και προαιρετικά σύστημα ABS.

Για την εποχή εκείνη το μοντέλο 300GE (εξακύλινδρος βενζινοκινητήρας 177 ίππων) ήταν το ισχυρότερο της σειράς, όμως το 1993 κινητήρες 5 λίτρων V8 από τα επιβατικά εφοδίασαν τη σειρά G, ανεβάζοντας την ισχύ στους 240 ίππους, ενώ αργότερα έκαναν την εμφάνισή τους εκδόσεις AMG (G36 AMG και G55 AMG) ισχύος μέχρι 354 ίππους. Η πιο ισχυρή έκδοση στην ιστορία του G ήταν το G63 AMG (V12 κινητήρας 444 ίππων), από το οποίο μόνο δώδεκα μονάδες κατασκευάστηκαν.

Όσον αφορά τις βασικές εκδόσεις, το 1991 παρουσιάστηκε το 350 GD Turbodiesel (136 ίπποι) και το 1994 το νέο G320 (V6, 24βάλβιδος βενζινοκινητήρας 210 ίππων). Ήδη από το 1993 η ονοματολογία είχε αλλάξει, και το γράμμα G προηγούνταν του αριθμού που χαρακτήριζε τη χωρητικότητα του κινητήρα. Ο εξοπλισμός ολοένα και αναβαθμιζόταν, υιοθετώντας πίνακες οργάνων από τη σειρά επιβατικών, κλιματισμό, ηλεκτρικά ρυθμιζόμενα και θερμαινόμενα καθίσματα, δερμάτινες επενδύσεις και χρήση ξύλου σε πολλά σημεία, ενσωματωμένα συστήματα πλοήγησης και τηλεφώνου και πολλά άλλα που σαφώς διαφοροποιούσαν τα σύγχρονα G από τα λιτά στρατιωτικά αυτοκίνητα της δεκαετίας του 80.

Σήμερα η σειρά G αποτελεί κορυφαία πρόταση για ένα ικανό εκτός δρόμου όχημα με κλασικό σχεδιασμό, αλλά σύγχρονο από κάθε άποψη. Μάλιστα, με τις επεμβάσεις του οίκου AMG, όπως και στο παρελθόν, το σημερινό G55 AMG Kompressor (V8, 5,5 λίτρων, 476 ίππων), με χρόνο επιτάχυνσης από 0-100 χλμ./ώρα τα 5,5 δευτερόλεπτα, συναγωνίζεται σπορ αυτοκίνητα. Η ταχύτητά του περιορίζεται ηλεκτρονικά στα 210 χλμ./ώρα, αρκετά υψηλή για ένα ειδικό όχημα 2.500 κιλών.

Η σειρά G, παρά τη σημαντική εξέλιξη που γνώρισε, συνεχίζει να παράγεται χειροποίητα στο εργοστάσιο του Graz στην Αυστρία.

Στρατιωτικές εκδόσεις
Ο ρόλος της σειράς G ως στρατιωτικού οχήματος είναι πολύ σημαντικός, αφού σχεδόν όλα τα κράτη το χρησιμοποιούν σε αντικατάσταση του γερασμένου jeep. Ένας από τους μεγαλύτερους πελάτες παραμένει το ΝΑΤΟ, για τις ανάγκες του οποίου έχει δεσμευτεί η Mercedes-Benz ότι θα διατηρήσει την παραγωγή του G τουλάχιστον έως το 2025. Σε ορισμένες χώρες γίνεται επιτόπου συναρμολόγηση για μείωση του κόστους. Στην Ελλάδα η ΕΛΒΟ συναρμολογεί από το 1991 τη στρατιωτική έκδοση της σειράς G στη Θεσσαλονίκη. Στην Τουρκία το G συναρμολογείται στο εκεί εργοστάσιο της Mercedes-Benz για τον τουρκικό στρατό, ενώ στη Γαλλία παράγεται από την Peugeot μια ειδική έκδοση με πολύ λιτό εξοπλισμό και πετρελαιοκινητήρα 2,5 λίτρων της Peugeot.

Ειδικές εκδόσεις
Από τη φύση του το Mercedes-Benz G είναι ένα αυτοκίνητο που προσαρμόζεται εύκολα στις απαιτήσεις των πελατών, κι αυτό είναι το βασικό χαρακτηριστικό όλων των οχημάτων που προορίζονται και για στρατιωτική χρήση. Μια πολύ ενδιαφέρουσα παραλλαγή ήταν ένα ειδικό 280 GE με μακρύ μεταξόνιο, το οποίο παραγγέλθηκε από τη βασιλική οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας. Σε αυτό υπήρχαν στο πίσω μέρος δύο αναπαυτικές πολυθρόνες, από τις οποίες μπορούσε κανείς να σκοπεύσει με άνεση κατά τη διάρκεια του κυνηγιού.

Πολύ γνωστό, επίσης, είναι το ειδικά διαμορφωμένο 230 G για τις περιοδείες του πάπα, το ονομαζόμενο «Ρapamobil» του 1980.-

[gvp]

http://www.tetrakinisimag.gr/gmega.htm

[Cruiserhead]

Φιλε GVP,αν μου επιτρεπεις την παρεμβαση στην πολυ καλη ιστορικη αναδρομη σου για το
Gwagen,η συναρμολογηση του στην ΕΛΒΟ θα πρεπει να αρχισε πριν το 1991.
Τελη του 1987 το ειδα στην Soft-top εκδοση του με τα χρωματα της Ναυτονομιας.

[gvp]

Αυτα που εχω ανεβασει ειναι δυο κειμενα τα οποια τα εχουν γραψει αλλοι και οχι εγω,εαν δεις το κειμενο του tetrakinisimag γραφει (ο Γιαννης Αθανασιου) πως τα εχει ο ελληνικος στρατος απο το 1982!!!!

[Cruiserhead]

Nαι ,το 1982 για τον ΕΣ ακουγεται ρεαλιστικο.
Το ΠΝ φαινεται να ακολουθησε χρονικα και ετσι τελη του 1987(η αρχες 1988) ειδα στον Ναυσταθμο Σαλαμινος το προαναφερθεν Gwagen.

Μητς
-----
LC BJ42,μοντελο 1984,3B diesel

[sv2ipw stelios]

Ωραίο άρθρο....
Μία σημείωση: στον ΕΣ , μπήκε σε υπηρεσία περίπου στο 1986-87 σε μικρούς αριθμούς.

[black pete]

Ωραίο άρθρο....
Μία σημείωση: στον ΕΣ , μπήκε σε υπηρεσία περίπου στο 1986-87 σε μικρούς αριθμούς.

Στη Ροδο τα πρωτα ηρθαν το 87