Έκανα μπάπατις.....

Forum rules
Η είσοδος απαγορεύεται σε όλους πλην αυτών που αναγνωρίζουν εαυτόν ως κάγκουρα και δέχονται το χιούμορ
User avatar
Drimon
Posts: 2571
Joined: Mon Jun 22, 2009 12:24
Location: Ανά το Αιγαίο

Re: Έκανα μπάπατις.....

Post by Drimon »

Nicolas wrote:...exw gemisei vides kai polla narkwtika........
Δικέ μου..................βλέπω την έκανες ταράτσα!!!!!!



Nicolas wrote: den mporw oute na thn tinaksw monos mou...
Πές του Μιχαλόπουλου να έρθει να σε βοηθήσει, είναι καλός σ´ αυτό!!!!! :lol: :lol: :lol:
User avatar
aggas
Posts: 2180
Joined: Thu Jun 18, 2009 11:15
Location: ΝΕΑ ΜΑΚΡΗ
Contact:

Re: Έκανα μπάπατις.....

Post by aggas »

Ρε Dudie πως τα κατάφερες ρε;;;;; :( :( :( :( Άσε που με τόσες βίδες θα σε ζηλεύει και ο King!!!!!!! :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
Πέρα απ' την πλάκα περαστικά, σιδερένιος και γρήγορα στο σπίτι!!!!!!!!! :D :D :D
TERRANO II ZD30Ti(ΜΕ ΜΕΤΑΚΑΥΣΤΗΡΑ F16 )

Facebook: Agelos SpanakosSkype : aspanakos

Proud member of 4x4 KAGKOURAS CLUB
ImageImageImage

Κι αν δεν υπάρχει μονοπάτι, θα το δημιουργήσουμε.......

ΟΧΙ ΑΛΛO GREEKGLISH!!!!
User avatar
toro
Posts: 295
Joined: Sun Jul 05, 2009 20:26

Re: Έκανα μπάπατις.....

Post by toro »

Περαστικα και.......ΣΙΔΕΡΕΝΙΟΣ (που εισαι δηλαδη) ρε μικρε!!!!!! :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: (Φτου στο....ΜΑΤΙ του.....ΠΟΥ@ΤΗ!!!!!) :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
User avatar
antonisxj
Posts: 4226
Joined: Wed Jun 17, 2009 10:18

Re: Έκανα μπάπατις.....

Post by antonisxj »

ρε Νικόλα, αφού τα είπαμε στο τηλέφωνο, γιατί εν μου είπες ότι έβαλες ανταλλακτικά? να σου φέρω εγώ τα γνήσια.
τι θές?
ημιαξόνια για καλάμια?
κορωνωπήνια στις αρθρώσεις?
σταυρούς στον ώμο?
έχω και ένα φοβερό μπλοκέ. είναι για τον π@ύτσο μπλοκέ. :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
θα πηδάς και θα φτύνει γρέζια. :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

άντε, εύκολη ανάρωση και πάλι μωρή κουράδα... :lol: :lol: :lol: :lol:
if it doesn't break, fix it until it does
User avatar
Α - Π ΤΣΟΥΜΑΝΗΣ
Posts: 1925
Joined: Wed Jun 17, 2009 11:55
Location: ΠΡΕΒΕΖΑ-ΖΑΓΟΡΟΧΩΡΙΑ

Re: Έκανα μπάπατις.....

Post by Α - Π ΤΣΟΥΜΑΝΗΣ »

:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

Νικολα δεν λες στο Brazilian boy να σου στειλει τιποτα απο τα βορεια να σε βοηθαει στο τιναγμα????????

ουτε να σακατευτεις με την ησυχia σου δεν μπορεις σε αυτο το club!!!!!
User avatar
ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΟΣ
Posts: 738
Joined: Sun Nov 01, 2009 17:26
Location: Ξανθη

Re: Έκανα μπάπατις.....

Post by ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΟΣ »

Nicolas wrote:ayto to wraio vrakaki pou eidate to eklasa apo to gelio. den mporw na grafw poly (grafw me to stoma xaxa) afou exw eksar8rwsei thn aristerh wmoplath h opoia hdh eixe mia triplh aggyra mesa, espasa to deksi karpo, katagma dexias fternas kai katagma dejiou skafoeidous (kountepie), exw gemisei vides kai polla narkwtika. tes pa, kalopernaw an ksexasw pws den mporw oute na thn tinaksw monos mou...

opws kai na exei lol re kagkoures! lol!
Ρε μαλάκα ντούντη,γιατί δεν είπες τίποτα να σε στείλω ball joint γρασαριζόμενα να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο;
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
Ο Θεος να με φυλαει απο τους φιλους
γιατι τους εχθρους μου τους γνωριζω.

http://www.4x4brasil.com.br/forum/mitsu ... -lift.html
St. Tselios
Posts: 2414
Joined: Tue Jun 16, 2009 22:13

Re: Έκανα μπάπατις.....

Post by St. Tselios »

Μπαινει ο γιατρος στο δωματιο και βλεπει τον Νικολα ετσι:

Γιατρος:Τι εχουμε εδω?
Νικολας:Να...γιατρε...ενα μικρο ατυχημα. :)
Γιατρος:Πως ακριβως το παθατε?
Νικολας:Ημουνα συνοδηγος....και...εγινε το μοιραιο. :(
Γιατρος:Ο οδηγος?...ειναι σοβαρα?
Νικολας:Δεν ξερω.
Γιατρος:Καταλαβα...δεν σου λενε γιατι κατι σοβαρο θα επαθε. ;) :(
Νικολας:Οχι,οχι.....κανεις δεν ξερει.
Γιατρος:Τι κανείς? :roll:
Νικολας:Να....ειμουνα με τον Βασιλια Καγκουρα και δεν καταλαβα πως εφυγα απο το παραθυρο.
Γιατρος:Και αυτος? :roll:
Νικολας:Αυτον ψαχνουν να τον βρουν στο βουνο μερες τωρα.....αλλα ακουνε που και που ηχους απο σφυρια και κοπιδια.





Νικολα περαστικα και heavy duty
Image
User avatar
Drimon
Posts: 2571
Joined: Mon Jun 22, 2009 12:24
Location: Ανά το Αιγαίο

Re: Έκανα μπάπατις.....

Post by Drimon »

St. Tselios wrote:......
Δεν πιστεύω στα ματάκια μου!!!!! :shock: :shock: :shock: :shock: :o

Ο Παγδαντής έγραψε στο καγκοροκλάμπ μετά από πόσους μήνες απουσίας (ούτε που θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά)....

Συγκάκουρες αυτό δεν είναι καλός οιωνός. Ετοιμαστήτε για την συντέλεσαν του κόσμου!!!!
:mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:


Πάντως αν είναι να τσακίζεται κάποιος για να "μαζευόμαστε" πάλι όλοι μαζί εδώ μέσα, τότε να σαπακίαζεσαι συχνότερα Νικολάκη για να βλέπουμε και καμιά ιστορία από τον Παγδαντή..... :mrgreen: :mrgreen: :lol:
User avatar
antonisxj
Posts: 4226
Joined: Wed Jun 17, 2009 10:18

Re: Έκανα μπάπατις.....

Post by antonisxj »

St. Tselios wrote:Μπαινει ο γιατρος στο δωματιο και βλεπει τον Νικολα ετσι:
...
Νικολας:Να....ειμουνα με τον Βασιλια Καγκουρα και δεν καταλαβα πως εφυγα απο το παραθυρο.
Γιατρος:Και αυτος? :roll:
Νικολας:Αυτον ψαχνουν να τον βρουν στο βουνο μερες τωρα.....αλλα ακουνε που και που ηχους απο σφυρια και κοπιδια.
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
ΜΑ ΤΙ ΠΑΠΑΡΑΣ ΕΙΣΑΙ?
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

Το ήξερα απο την αρχή οτι θα συμμετέχω κι'εγώ στην ιστορία
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

Σταύρο συνέχεια δεν έχει η ιστορία? :(
if it doesn't break, fix it until it does
User avatar
Nicolas
Site Admin
Posts: 2983
Joined: Tue Jun 16, 2009 09:10
Contact:

Re: Έκανα μπάπατις.....

Post by Nicolas »

Σας ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας όλους!


λοιπόν αγαπημένα μου καγκουράκια, ούτε κατά διάννοια δεν συναγωνίζομαι τον καγκουρογελωτοποιό μας tselios αλλά μερικές φορές η πραγματικότητα μπορεί να γίνει πολύ

διασκεδαστική αρκεί να μπορείς να το διακρίνεις...



τετάρτη απόγιομα, γυρνάω από το γραφείο με το εντουράκι της μπουμπούς που το έχω πάρει εργολαβία μετά την εγκυμοσύνη, και στην πατησίων στο πολυτεχνείο κοντά και πάνω

σε φανάρι που έχω πράσινο, μου πετάγεται πεζός στα 2 μέτρα και εγώ πάω με 40-50.

Τσεκουρώνω τα φρένα και μάλλον έκλεισα τα μάτια (ή απλά έχω κενό μερικών δεκάτων)

οι άνθρωποι που το είδαν λένε πως έριξα το μηχανάκι αριστερά και εγώ έφυγα πάνω στον άνθρωπο...

επόμενη στιγμή που θυμάμαι, σκάω κάτω μπρούμυτα σα σκατό, σκάω και μια κουτουλιά στην άσφαλτο,έτσι να μάθει, και σταματάω να σέρνομαι μετά από κανα μέτρο.

fuck

γυρνάω ανάσκελα και βλέπω πως το πέτυχα τελικά το ανθρωπάκι...

κοιτάω να δω τί έχω σπάσει...

πρώτη φορά μετά από 9 χρόνια που τον είχα χειρουργήσει επειδή έβγαινε και από το γέλιο, έχω ξαναβγάλει τον αριστερό μου ώμο.
γνωρίζω εκ των προτέρων πως εφόσον έχει τρεις άγκυρες από το προηγούμενο χειρουργείο, δεν θα ξαναμπεί εύκολα...

αρχίζω κιόλας να εκνερίζομαι...

βλέπω το δεξί μου πόδι...
το παπούτσι έχει μετατοπιστεί προς τα έξω οπότε υποθέτω πως έχω σπάσει τον αστράγαλο...
δηλαδή θα πάω επείγοντα να μου κόψουν το καινούριο μου παπουτσάκι με ψαλίδι...

σιγά μη δεν το έβγαζα.

καταλαβαίνω πως κεφάλι είναι εντάξει και βγάζω το κράνος.
μαζεύεται κόσμος και τους ζητάω να με κάνουν στην άκρη.
τους εξηγώ από που να με βουτήξουν για να μην μείνει κανένα κομμάτι πίσω.

φέρνουν και τον άλλον δίπλα μου, παρόλο που τους έλεγα να μην τον κουνήσουν καλύτερα...

ο τύπος βογκάει σαν να τον έχω κόψει στα δύο και αιμοραγεί τρελά από το κεφάλι.
για κάποιο λόγο όμως σαν να γνωρίζω πως δεν είναι τα πράγματα τόσο τραγικά όσο φαίνονται.

τον ρωτάω
- φίλε είσαι καλά? πως σε λένε?
- ωωωωωωχχχχχχχχχ
- σκατά.

παίρνω τηλέφωνο την μπουμπού να με ακούσει ότι μιλάω. της εξηγώ που είμαι και ήδη έτρεχε κρατώντας την 7 μηνών κοιλάρα της.

έρχονται οι μπάτσοι. καπάκια λέμε.
μερικά παιδιά - καλή τους ώρα - με βοηθούν να βρώ τα χαρτιά μου και βάζουν το μηχανάκι στην άκρη.
φτάνουν και διασώστες με ένα smart. μη με βαρέσετε αν δεν λέγονται διασώστες...
ακούω να λένε πως ο άλλος έχει σπάσει κλείδα την ώρα που μου ψηλαφούν την πλάτη.

- παιδιά είναι σοβαρή η κλείδα?
- θα πονάει για λίγο καιρό αλλά θα είναι εντάξει.
- ουφ. το κεφάλι? γιατί δεν μου απαντάει στις ερωτήσεις μου?
- είναι λιώμα...



το ασθενοφόρο φτάνει πολύ γρήγορα γιατί ήταν δίπλα. τυχαία. να και κάτι καλό...
ξανακαλώ την μπουμπού να της πω πως μας παίρνουν. ραντεβού στο γενικό κρατίκο.

μας βάζουν και τους δύο μέσα. εγώ σε φορείο, ο άλλος στο κάθισμα δε δεμένο ήδη χέρι.
στο δρόμο για το γενικό κρατίκο τον ρωτάει ο τραυματιοφορέας

- πως σε λένε?
- Γιοργκο.
- Το επίθετο?
- Γιόργκο!
- Ρε. μη φοβάσαι, δεν είμαστε μπάτσοι εμείς...
- Γιόργκο!


Τόσο οι μπάτσοι όσο και οι γιατροί, έγραψαν "αγνώστων στοιχείων"

Στο νοσοκομείο τον περιποιούνται. Δεν έχει απολύτως τίποτα στο κεφάλι, μόνο μερικές γρατζουνιές, τον δένουν.
έχει όντως σπάσει κλείδα, τον δένουν καλύτερα και εκεί και πλέον χάνω τα ίχνη του...

Αργότερα σκεφτόμουν πως αν και η κλείδα δεν είναι τόσο σοβαρή, αν έπρεπε να κοιμηθεί στο δρόμο, θα ήταν αλλιώς...


δίνω το ιστορικό μου και τους λέω πως παίζει να έχω πρόβλημα με θυρεοειδή.
έρχεται λοιπόν ο πρώτος βλαμμένος (γιατρός), του εξηγώ την κατάσταση στον ώμο, κάτσε να δοκιμάσουμε μου λέει.

ξαπλώνω στο κρεβάτι και κάθεται αριστερά μου. το έχω ξαναδεί το έργο.
τράβαγε για κανένα δεκάλεπτο.
- Να δοκιμάσουμε και την μέθοδο του ιπποκράτη.
- Ποιά είναι αυτή?
- Να βάλω το πόδι μου στη μασχάλη σου...
- ρε δε γαμιέσαι. κάνε μου μυοχαλαρωτική και το ξανασυζητάμε...


όσο γίνεται αυτή η κουβέντα, κάποιος κοιτάει το πόδι μου και κάποιος άλλος έχει ήδη τοποθετήσει γύψο στο δεξί χέρι και με έχει πιάσει από τα δάχτυλα και με τραβάει...

- Ε! Ρίνγκο! Τί θες να κάνεις?
- Να σου ισιώσω τον καρπό!
- Θα μου βγάλεις τα δάχτυλα ρε παπάρα! είμαι πιανίστα!

μάλλον νόμιζε ότι του έκανα πλάκα, γιατί συνέχισε απτόητος ο παπάρας.



εν τω μεταξύ, σκάει μύτη και το μπουμπού με την κοιλάρα του.
έχει ήδη φτάσει ο πρώτος φίλος, ο damiano.

η μπουμπού δεν ρωτάει κανέναν και μπαίνει μέσα στην αίθουσα επειγόντων.
όσο τραβάει ο βλαμμένος αυτή αμίλιτη τακτοποιεί τα πάντα. τα ρούχα που μου βγάζουν, την τσάντα, το κράνος, το κινητό...

ντριν ντριν

μπουμπού - Νικόλα μου, οι μπάτσοι...
εγώ - ακούμπα το στο αυτί. Ναι?
μπάτσος - μμπιριμπιριμπιριμπιριμπιριμπιριμπιριμπιριμπιρι
εγώ - να σου πω φιλαράκι... επειδή με τραβάνε 3, να τα πούμε κάποια άλλη στιγμή?
μπάτσος - ναι ναι ναι.





την επόμενη ώρα, πέρασαν 3 διαφορετικοί παπάρες, που καθένας δοκίμαζε τόσο την κανονική μέθοδο όσο και την ιπποκράτεια.
- τό παιδί έχει κάνει χειρουργείο και δεν μπαίνει ο ώμος...
- ναι? για να δω...



παπάρας λαχανιασμένος - πω πω, δεν μπαίνει. καλά ρε φίλε, είσαι πολύ δυνατός. γυμνάζεσαι? χαλάρωσε λίγο, μας γάμησε ο ώμος σου!
εγώ - τί λες? σοβαρά? σε κούρασα κιόλας?


στο λόγο μου μάγκες, μάρτυρας μου η μπουμπού, αυτοί ήταν οι διάλογοι!





στην αρχή έλεγαν να με βάλουν χειρουργείο πέμπτη πρωί αλλά μερικά πουστριλίκια έλυσαν το πρόβλημα και μιας και δεν μπορούσαν να μου βάλουν και τον ώμο, να το έκαναν

και αυτό...


εγώ - γιατρέ και ώμο και πόδι?
παπάρας - ε ναι, πόσες φορές να σε κοιμήσω...
εγώ - δε μου κάνεις και κήλη?
παπάρας - θα ανοίξουμε πολλά μέτωπα.


το ότι ήταν ορθοπαιδικός, δεν τον απασχόλησε... κάνει και κήλη άμα λάχει.



στο χειρουργείο, δεν μπορούν να βρούν φλέβα. το ένα χέρι είναι όλο στο γύψο.
- θα σου βάλουμε στο λαιμό.
- αφού έχω ήδη στο αριστερό.
- εκεί έχουμε δουλειά...








ξυπνάω με πόνους και κατουριέμαι διαολεμένα.
Το έχω παράδοση,
κάθε φορά που ξυπνάω από χειρουργείο, πάω να κατουρήσω.
δε μου αρέσει η πάπια.
αυτή τη φορά, με δύο χέρια και ένα πόδι άχρηστα, δυσκολεύομαι.


παρόλα αυτά σηκώνομαι και όλοι τρέχουν να με πιάσουν.
με στηρίζουν βέβαια, αλλά εγώ τρέχω κουτσό στο αριστερό, να πάω στη χέστρα. ήταν ανάγκη να έχει και σκαλοπατάκι...?

με τα πολλά, για να κατουρήσω, πατάω στο αριστερό - το δεξί στον αέρα - ακουμπάω το κεφάλι μου στον τοίχο και με το δεξί χέρι - που ναι μεν φτάνει μέχρι εκεί αλλά δεν

γυρνάει ο πήχης μου - προσπαθώ να το κρατήσω και να το τινάξω.
εννοείται πως κάποιος μου έχει κατεβάσει το σέξυ σωβρακάκι μου και το κρατάει μακρυά γιατί δεν έχω και σημάδι...

την έχω ξαναδεί την στάση σε τσόντα...




όλες οι υπόλοιπες μέρες ήταν ίδιες...
Πόνος και βόλτές έξω από το πρωί και από την δεύτερη μέρα κιόλας, με αναπηρικό καροτσάκι πλέον.

δεν μπορώ να κοιμηθώ μέχρι που μία μέρα μου φέρνουν ένα coctail 200ml από κάτι και κοιμάμαι 12 ώρες. ξύπνησα πιασμένος. όλα τα είχε η μαριωρή...
εκείνη τη νύχτα, ο μούσης, που με πρόσεχε, σκυλοβαρέθηκε μόνος του.

κάθε πρωί, μου κάνουν αντιπηκτικές ενέσεις στην κοιλιά και με τσούζει. τρελό σπάσιμο. οι μόνοι μύες που μπορώ να κουνήσω για να βοηθηθώ είναι οι κοιλιακοί και τώρα με

ενοχλούν και αυτοί.

το μηχανάκι το έχει πάρει ο damiano το πήγε στο μηχανικό μας και φίλο μας Σωτήρη και ο καλός μας φίλος το έχει ήδη επισκευάσει και το έχει φέρει ο ίδιος στο γκαράζ

μας.

κάπου εκεί εμφανίζεται και ο friar. με το που με βλέπει, με μουντζώνει. καλημέρα ρε μαλάκα!

ο φίλος ο κανέλλος, έφερε μέχρι και γκαζάκι και τσουμπλέκια να φτιάξουμε καφεδάκι έξω στον ήλιο, τα τσιγαράκια μου στο στόμα και καβάτζα για μετά, και νεράκι με το

ζόρι, έτσι γιατί πρέπει.

η μπουμπού έρχεται κάθε φορά που είμαστε έξω. μερικές φορές βάζει την μασκούλα της και έρχεται και μέσα αλλά την διώχνουμε γρήγορα.


το πρωί στις 8 με ντοπάρουν, με βγάζουν οι δικοί μου βόλτα και γυρνάμε στις 16:00 για την επόμενη ντόπα και μετά συχνά ξαναβγαίνουμε...
η τελευταία ντόπα της ημέρας έιναι στις 12 το βράδυ.

το φαί μου (του νοσοκομείου) το δίνω στην κόρη μίας κοπέλας που είναι στο κρεβάτι απέναντί μου γιατί κάθεται όλη μέρα με τη μαμά της και δεν τρώει σχεδόν τίποτα.
κάθε βράδυ σχεδόν, παραγγέλνω πίτσες και κερνάω όλο το θάλαμο και κρατάω για την πάρτη μου 2 κουτάκια coca για να δω καμία ταινία με ξύλο μετά...


ήξερα πάντα πως η αδερφή μου η νάσια είναι εκπαιδευμένη λοχίας εκτός από φυσικοθεραπεύτρια και το διαπίστωσα. περπάτησα και με το κεφάλι χωρίς να ακουμπήσω φτέρνα

κάτω. αν και 1.59, είναι γίγαντας. Με κράτησε συνεχόμενα βράδυα, κανόνισε τα πάντα μαζί με την μπουμπού και με βαστούσε όρθιο να χέσω και να κατουρίσω.
οι δυό τους επίσης με καθάριζαν.

πέρασε ο καιρός και ήρθε η δευτέρα.
ΟΛΕΕΕ!!

θα πονάω στο σπίτι μου με την ησυχία μου!
αφού παίρνουμε εξιτήριο μας ανακοινώνουν πως πρέπει να με δεί επειγόντως ενδοκρινολόγος.
το γιατί δεν με είχε δει ήδη πριν μου βάλουν ιώδιο και τρελαθεί ο θυρεοειδής μου δεν απαντήθηκε ποτέ.

πάμε με το αυτοκίνητο μέχρι την αλεξάνδρας όπου κανονίσαμε ραντέβού με έναν γλυκήτατο ΄κυριούλη ενδοκρινολόγο (καθηγητής και τα ρέστα) που μας σύστησαν φίλοι ο οπόιος

κατέβασε τα εργαλεία του στο δρόμο για να με εξετάσει καθώς το καροτσάκι μου δεν έχει τετρακίνηση, μπλοκέ και κοντά να ανέβει σκάλες.

στην πραγματικότητα, το καροτσάκι δυσκολεύεται και με μικρές ανωμαλίες του πεζοδρομίου όταν σε πάνε, πόσο μάλλον να πάς μόνος σου.

είναι φανερό πως έχω υπερθυρεοείδισμο, το βάρος, η μυική μάζα που έχασα, όπως επίσης και τα δύναμα κόκκαλα οφείλονται σε αυτό και αφού μας στέλνει στην βιοκλινική να

κάνω ένα ακόμα τεστ ξεκοινάω χάπια πέραν των άλλων του νοσοκομείου.

μην παραλείψω να πω πως στην βιοιατρική πατησίων έχει δύο ασανσερ αλλά το καροτσάκι δεν χωράει σε κανένα.
εκεί να δεις κόλπα και στάσεις.




τώρα σπίτι. κανά δυό μήνες. αριστερός ώμος και δεξίς καρπός λύνονται σε ένα μήνα και βλέπουμε. τα ράματα στο πόδι βγαίνουν σε 10 μέρες αλλά οι λάμες θα μείνουν

τουλάχιστον 8 εβδομάδες. για την φτέρνα στο ίδιο πόδι, βλέπουμε.


δεν έχω να κάνω απολύτως τίποτα και μου πήρε 8 ώρες να το γράψω.
θα φωνάξω τώρα τον μπαμπά μου να με πάει για κατούρημα και θα ξεκουραστώ.

ήρθε και η ώρα για τα χάπια μου.
"Η σιωπή μας, μόνο με τον κατήγορό μας γίνεται σύμμαχος".
Από την άλλη όμως, "Όσο πιο αθόρυβος είσαι, τόσα περισσότερα ακούς".
Post Reply

Return to “Οι Κάγκουρες 4x4 Club”