Καγκουρόμαγκες ένα σας λέω...
Ήρθα σπίτι με κάτι νεύρα που εύκολα θα σκότωνα άνθρωπο...
Έπρεπε να πάω και μέχρι το Ηράκλειο (από Πατήσια) και βαριόμουν αφόρητα.
Και το χειρότερο...
Η μπουμπού μου δεν μου εμπιστεύεται το καινούριο μηχανάκι της γιατί λέει είμαι κάγκουρας
(so fucking what αλλά τί να πω και γω...)
Άντε να βγάλω το λεωφορείο από το γκαράζ, να πήξω στην κίνηση,
ω θεοί βαριέμαι και θα σκοτώσω κανέναν κιτρινιάρη σκώληκα που θα σέρνεται στην μέση του δρόμου...
Ε λοιπόν κλασικά εικονογραφημένα.
Ντρέπομαι που το λέω αλλά έβγαλα το άχτι όλης της μέρας οδηγώντας το άρμα Πατησίων - Ηρακλείου.
Όποιος κατάλαβε κατάλαβε, όποιον πάτησα ζητώ συγνώμη, τα παράπονά σας στον δικηγόρο μου κατευθείαν.
Φίλε Θοδωρή, ξέρω τί είναι το Jimny και το γουστάρω.
Αλλά φιλαράκι μου, η σουπερμαντολίνη είναι φύκια μπροστά στο ναρκωτικό wranglerίνη.
Μπορεί να πιάνει μόνο σε μένα και άλλοι να μην γουστάρουν μία,
αλλά έτσι σου τα σκάνε όλα τα καλά
Α και κάτι ακόμα γιατί σας βλέπω να κάνετε πολύ κουβέντα την κατανάλωση...
Άλλο η πουτ@ν@ των €20 και άλλο των €500.
Τα ζυγίζεις, διαλέγεις και παίρνεις.
(Υπάρχει και η Τζούλια αλλά τον έφαγε τόσες φορές που αν ήταν αμάξι θα είχε πάρει τον κινητήρα στην μασχάλη

)
"Η σιωπή μας, μόνο με τον κατήγορό μας γίνεται σύμμαχος".
Από την άλλη όμως, "Όσο πιο αθόρυβος είσαι, τόσα περισσότερα ακούς".