to4x4.gr

Όπως είναι γνωστό, κατά την διάρκεια του ΒΠΠ κατασκευάστηκαν τουλάχιστον 627.000 "original" Jeep από τις εταιρείες Willys, Ford, Bantam, και μεταπολεμικά η σχεδίαση του θρυλικού οχήματος αναπτύχθηκε περαιτέρω από την Willys, που κατοχύρωσε το σήμα "JEEP" νομικά το 1950.
Οι αρχές της δεκαετίας του '50 σημαδεύονται από τον Ψυχρό Πόλεμο, την ένταξη Τουρκίας -και Ελλάδας- στο ΝΑΤΟ, και ανάπτυξη στενών σχέσεων ΗΠΑ και Τουρκίας, όχι μόνο εμπορικών αλλά και στρατιωτικών που είχαν σαν αποτέλεσμα την παροχή πλούσιας στρατιωτικής βοήθειας από την πρώτη στην δεύτερη. Μεταξύ άλλων είχαμε και την ίδρυση της Türk Willys Overland Ltd από τον κ. Ferruh Verdi στην Tuzla, στην ανατολική πλευρά της Κωσταντινούπολης το 1954. Πολύ σημαντικό γεγονός για την αυτοκινητοβιομηχανία της Τουρκίας- ήταν η πρώτη εταιρεία συναρμολόγησης τότε, από τις πολλές μετέπειτα.



Δεν είναι γνωστό ΠΟΣΑ jeep κατασκευάστηκαν στην μονάδα αυτή μέχρι σήμερα. Σύμφωνα πάντως με ένα διαφημιστικό φυλλάδιο του 1960 μέχρι τότε είχαν συναρμολογηθεί στο εργοστάσιο στην Τούζλα περισσότερα από 1600 CJ-3B, με μέρη που είχαν έρθει από τις ΗΠΑ μέσω της στρατιωτικής βοήθειας, χωρίς να υπολογίζονται τα περίππου 2000 πολιτικά CJ-3B και CJ-5.





Ένα από αυτά μπορεί κανείς να δει στο Μουσείο του Rahmi M. Koc στην Κων/πολη. Το τουρκικό αυτό jeep στην πραγματικότητα είναι ένα CJ-3B το οποίο εύκολα ξεχωρίζει από τα μοντέλα του ΒΠΠ από το ψηλοτερο καπώ προκειμένου να χωρέσει ο μεγαλύτερος κινητήρας. Άλλη διαφορά είναι οι υαλοκαθαριστήρες του παρπρίζ που στα τούρκικα είναι χαμηλά και κινούνται εσωτερικά από ηλεκτρικό μοτέρ, καθώς και άλλες στο εσωτερικό του.
Ο πίνακας οργάνων περιλαμβάνει το χειρόφρενο ψηλά στο ταμπλώ, χαρακτηριστικό που υιοθετήθηκε στα αμερικάνικα CJ-3B jeep κάπου μεταξύ Νοεμβρίου 1960 και Φεβρουαρίου 1961, καταδεικνύωντας ότι το εκτιθέμενο όχημα είναι κατασκευής της δεκαετίας του 1960.


Ο κινητήρας Hurricane διαθέτει 4 κυλύνδρους σε σειρά, είναι 134 cubic inches, και παράγει 74 ίππους.
Αξιοπρόσεκτες οι δύο (!) κόρνες ψηλά, αντί μιας μπροστά και αριστερά.

Το τουρκικό CJ-3B υπηρέτησε για πολλές δεκαετίες στον Τουρκικό Στρατό. Εδώ σε φωτογραφία του Μαϊου 1960,
ενώ οδηγεί φάλαγγα αρμάτων Μ-47, και φαίνεται ότι δεν έχει το μοτέρ των υαλλοκαθαριστήρων ούτε τα εργαλεία
μπροστά από το ψυγείο.



Επίσης και εδώ φαίνονται οι καθαρές γραμμές του.
Οι φωτογραφίες είναι από LIFE και έχουν τραβηχθεί στην Κωνσταντινούπολη το Μάιο του 1960, σε διεθνή συνάντηση
των εκπροσώπων των μελών του ΝΑΤΟ, στην έξαρση της έντασης του "Ψυχρού Πολέμου".



Όχημα της ΤΟΥΡΔΗΚ με ΠΑΟ των 60mm στην Κύπρο το 1964:


..και εδώ με ΠΑΟ Μ-40 των 106mm και κομμένο παρπριζ:


..και επίσης στην ΚΥΠΡΟ στην εισβολή:




ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:"Τhe Turkish willys" by Bruno Cianci, Military Vehicle, τεύχος Φεβρουαρίου 2011/144.
....................Διάφορες διευθύνσεις στο διαδίκτυο.

χωρίς να θέλω να φανώ κάπως...

Δεδομένης της κρίσης των ημερών στην Κύπρο και της ευθείας αμφισβήτησης των ελληνικών κεκτημένων και δικαιωμάτων στην Μεσόγειο από την γείτονα δεν νομίζω πως θα με ενδιέφερε και τόσο πολύ η ιστορία του τουρκικού Willys

Κώστα δεν έχω τίποτα προσωπικό και συγχώρεσέ με για την παρέμβαση...

Απλά μου την έχει δώσει το στυλάκι του νταβατζή της γειτονιάς και δεν θελώ να θυμάμαι ότι υπάρχουν προς το παρόν...

Κοίτα..

Η Τουρκική Απειλή είναι παρούσα, είναι υπαρκτή, καθημερινά, δεν προέκυψε σήμερα με την εμφάνιση ξαφνικά των απειλών του Ερντογάν προς την Κυπριακή Δημοκρατία να παραιτηθεί των δικαιωμάτων της στην αποκλειστική της ΑΟΖ στη Μεσόγειο..
Έχουμε οδυνηρές μνήμες από τη γείτονα, και η Ιστορία διδάσκει ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε...

Το θέμα του τούρκικου jeep είναι άλλη μια ευκαιρία να θυμηθούμε ΠΟΥ ήταν οι αμυντικές βιομηχανίες Ελλάδας και Τουρκίας, από ΠΟΙΟ σημείο ξεκίνησαν, οι παράλληλες πορείες τους για κάποιο διάστημα, και στο τέλος η κυριολεκτικά εκτόξευση των τουρκικών κατασκευαστικών ικανοτήτων για όλα τα είδη των οπλικών συστημάτων, και η απαξίωση και το κλείσιμο των ελληνικών βιομηχανιών...

Η ΕΛΒΟ στη Σίνδο παραπαίει απο μήνα σε μήνα, από την ΕΑΒ ζητάνε προσωπικό για να βγει σε εργασιακή εφεδρεία, τα ναυπηγεία δεν έχουν έργο, και γενικά η κατάσταση είναι να τραβάς τα μαλλιά σου...

...δεν μπορώ να καταλάβω αυτή την βρωμερή και αισχρή τακτική των καναλιών με την καταιγίδα των τούρκικων σήριαλ και κάθε ώρα που ανοίγει κανείς την τηλεόραση πέφτει επάνω στην τούρκικη γλώσσα....είναι αδιανόητο να προσπαθούν να βάλουν αυτή τη γλώσσα, αυτή την κουλτούρα, αυτή τη θρησκεία, αυτά τα ήθη και έθιμα σε κάθε Ελληνικό σπίτι, σε κάθε Ελληνική σκέψη και νού και τέλος, την Πόλη που συνεχώς η θέα της ξύνει βασανιστικά και επόδυνα τις βαθειές και αθεράπευτες πληγές μας.......δεν μπορώ να καταλάβω την χαρά των τοπικών αρχόντων της Μυτηλήνης που ανακοίνωναν στα κανάλια την "ένωση" της Πέτρας με το Αϊβαλί και την ανταλλαγή τουριστών και άνοιγμα του εμπορίου κλπ κλπ....δεν έχουν περάσει και πολλά χρόνια που ακριβώς απέναντι σφαγιάζονταν οι Έλληνες με αποτρόπαιο και ειδεχθή τρόπο....και άν για αυτό έχουν περάσει τοσα χρόνια ώστε η λήθη να έχει καλύψει τις μνήμες, τις εικόνες και τον πόνο, τοτε η τραγωδία της Κύπρου μας που είναι λίγα τα χρόνια που έχουν περάσει απο σήμερα δεν τους δίνουν καμμία σκέψη, κανένα συναίσθημα, καμμία αίσθηση;
Τα 400 χρόνια υποδούλωσης, σφαγιασμών και σχεδόν ολοκληρωτικής καταστροφής του Έθνους μας δεν λένε τίποτε σε κανέναν;
Τοσο μεγάλη είναι πια η αλλοίωση και η σήψη μας; Τοσο σοβαρή είναι η μόλυνσή μας;
Όλα πλέον έχουν υποχωρήσει μπροστά στο δέος του χρήματος και του κέρδους;....ή και της εξουσίας;

Γιάννη, έχει δίκιο ο Κώστας, η τούρκικη εξωτερική πολιτική και το τούρκικο willys είναι ανεξάρτητα πράγματα. Αντιλαμβάνομαι ότι "φορτώνεις" στη συγκεκριμένη συγκυρία, αλλά η διάκριση είναι ένα από τα χαρακτηριστικά της κουλτούρας μας που δεν πρέπει να ξεχνάμε.

Όσον φορά στην "απαξίωση και το κλείσιμο των ελληνικών βιομηχανιών" και ιδιαίτερα των σχετιζόμενων με οχήματα, η αιτίες της διάλυσης κατά την ταπεινή μου άποψη είναι τρεις: (α) η έλλειψη εθνικής ή έστω επιχειρηματικής συνείδησης από την πλευρά του ελληνικού κεφαλαίου, (β) η πρώτη οκταετία του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και (γ) οι συνδικαλιστές. Εξηγούμαι: το ελληνικό κεφάλαιο έκανε μπιζνες κατά βάση με το ελληνικό δημόσιο και μόλις συγκεντρώνονταν αρκετά κέρδη, τα έβαζαν στην τσέπη και πτώχευαν την επιχείρηση, αδιαφορώντας για τους εγαζόμενους και τη οικονομία της χώρας. Τότε, εμφανιζόταν το Πασοκικό Δημόσιο το οποίο "κοινωνικοποιούσε" την επιχείρηση, δηλ. αναλάμβανε τα χρέη και τα λειτουργικά κόστη, ενώ διόριζε και κάμποσους κομματικούς στον δημόσιο πλέον φορέα. Την ίδια στιγμή, οι συνήθως αριστεροί ή αριστερίζοντες συνδικαλιστές προχωρούσαν σε ένα σωρό κινητοποιήσεις προκειμένου να αποκτήσουν προνόμια ή να αυξήσουν όσα ήδη είχαν. Το αποτέλεσμα του φονικού συνδυασμού ήταν το κλείσιμο των επιχειρήσεων. Θέλετε παραδείγματα; Πειραική-Πατραϊκή, Γκουντγήαρ στο Αίγιο, ναυπηγεία Νεωρίου και πολλά πολλά άλλα. Μέσα σε αυτό το πανηγύρι, υπήρξαν και μερικές ακραίες καταστάσεις: διαβάστε την ιστορία της Νισσάν στο Βόλο και της απαιτήσεις της κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου προς του Γιαπωνέζους, οι οποίες τους έστειλαν στο Σάντερνλαντ. Έχει απίστευτο γέλιο (και κλάμα μαζί...)

Φραγκίσκο συμφωνω ΑΠΟΛΥΤΑ μαζί σου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!




Υ.Γ Κοιτα να αμα χρειστώ κανα ανταλλακτικο απο Μ38 να σε εχω στα υπ' όψιν!!!

Παιδιά έχετε απόλυτο δίκιο...

όπως τονίστηκε, τα θέματα είναι τελείως διακριτά και δεν πρέπει να συγχέονται

απλά είμαι λίγο φορτισμένος με τα τεκταινόμενα τον τελευταίο καιρό και το εξέφρασα έτσι... ξέρω ότι δεν θα παρεξηγηθώ

επιπλέον συμφωνώ και με τον Πάνο ότι έχουμε πίξει στην τουρκική εισαγώμενη τηλεσαβούρα τελευταία... (λες και δεν μας έφτανε η εγχώρια...)

Γιάννη σε λίγο ισως μηλαμε και Γερμανικά!!!!

Πολυ καλο το θεμα του κατασκευασμενου στην Τουρκια CJ3B.
Ηθελα απο καιρο να το θεσω στο φορουμ,με προλαβε ο Χαριδημος.
Ευχαριστουμε Κωστη.

Μητς
-------
Classic Cruisers,diesel,24 Volt